"อะไรนะคะ พะ..พี่" ฉันหน้ายู่เลยค่ะ! จู่ๆโทรมาบอกว่าท้องเสีย "ตั๋วหนังสองใบขายให้ใครดีล่ะเนี่ย"
หมับ!
ในขณะที่ฉันยืนอยู่ก็ตกใจเมื่อมีใครบางคนกระชากตั๋วในมือไป
"พี่ฟิน!"
"เด็กแว่นในชุดนักเรียน เหอะ"
"อะไรกันคะ"
"ถึงรอบแล้วเข้าไปสิมาดูหนังไม่ใช่เหรอ"
ผมจ้องมองอย่างหัวร้อน นึกว่าจะแรดเฉพาะตอนแปลงโฉมที่แท้ก็แรดเป็นนิสัย
ภายในห้องโถงใหญ่รอบนี้คนไม่เยอะเท่าไหร่ มีเพียงแถวหน้าและแถวสามไม่กี่คน ส่วนทั้งคู่นั่งเกือบแถวบนสุด
"ดูหนังผีเนี่ยนะ" ผมกระซิบถาม "เป็นเดทที่โคตรจะโรแมนติกดีคงจะอาศัยจังหวะกลัวผีกระโดดกอดกันล่ะสิ"
"พี่คิดเยอะไปแล้วนะคะเป็นอะไรเนี่ย"
"ขอโทษที่มาขัดจังหวะคู่เดทแต่มันให้ฉันมาแทนเพราะกลัวเธอจะเหงา"
"เฮ้อออ หนูไม่ได้มาเดท!"
ไม่เข้าใจพี่ฟินจ้องแต่จะสาดอารมณ์ใส่สายตาเจ้าเล่ห์ไม่ค่อยน่าไว้ใจแต่ความหล่อดันปกปิดไว้มิดชิด เฮ้อ จะบ้าตาย
"ใครคะ..?พี่รู้จักเหรอ" ฉันเห็นมือพี่ฟินขยับยกให้กับพนักคนหนึ่งแต่เขาก็ไม่ตอบคำถาม ชิ!เอาแต่ใจชะมัด
กรี๊ดดดด!!
เสียงภาพยนตร์กรีดร้องทุกคนหันหน้าซบคนที่นั่งอยู่ด้านข้างยกเว้นขนมเค้ก
"ไม่กลัวเลยเหรอ.." ผมเอ่ยถามขนาดผีพุ่งมาจนผมสะดุ้งโหยงเด็กแว่นยังนั่งกินป๊อปคอร์นสบายใจเฉิบ
"กลัวทำไมก็ของปลอม"
"รู้!แต่นี่มันหนังผี"
"พี่กลัวหรือคะ.."
"อะไร!!"
สายตายียวนใจผ่านเเว่นใสทำผมไปไม่เป็น เด็กบ้าพูดพลางยิ้มแป้นเคี้ยวขนมในปากกรุบกรอบ ทำให้ใจผมเริ่มไม่นิ่ง
"อึกกก~~อื้อ" ทันทีพี่ฟินก็พุ่งมากอดแล้วประกบปากสอดลิ้นเข้ามาด้วย
"อืม อร่อยดี"
"ข..ขี้ขโมยนั่นขนมจากปากหนูคนบ้า"
"ทีของฉันเธอยังอมขอกินขนมแค่นี้ไม่ได้"
"พี่ฟิน!!"
ฉันเหลียวมองไปรอบกายปรากฏว่าพนักงานหายไปหมดเหลือเพียงคนดูโซนหน้าที่อยู่ไกล
แคว่ก
"อ๊าาาย์~อือ" ฉันร้องตกใจเพราะมือร้ายของพี่ฟินล้วงใต้กระโปรง เข้าแหวกว่ายจนถึงกางเกงในสีขาวตัวเก่งแล้วพยายามรุกล้ำ "อย่านะคะ อื้อ"
"ทำไม..มืดจะตายใครจะเห็น"
"แต่นี่มันโรงหนัง"
"ที่ไหนก็เอาได้ทั้งนั้นกับเด็กแรดอย่างเธอ"
อารมณ์ผมเก็บกักไม่ไหว ยิ่งโดนยียวนกวนใจยิ่งทำให้อยากรังแกชะมัดแต่แค่ใช้ปลายนิ้วสะกิดถูเม็ดเล็กน้ำเมือกก็ไหลแฉะออกมาซะละ
"อิ๊ พี่ฟินนน~งือ" บ้าจริง! ฉันจะเสร็จอยู่แล้วคงเพราะตื่นเต้นมาก แอร์กี่องศาก็เหงื่อโชก "ไม่เอานะคะ อ๊ะ~อะ"
"อย่าครางดังสิคนดูหนังผีนะไม่ใช่หนังเอ็กซ์"
"พี่ก็หยุดก่อนสิคะ~อื้อออ~"
"ก็เธอมันแฉะเต็มนิ้วแล้ว อยากเต็มทีแล้วสินะ"
ผมดึงนิ้วออกจากใต้กระโปรงก่อนจะปลดเข็มขัดลงและงัดท่อนที่ตั้งโด่ออกมาพร้อมถอดเสื้อคลุมหนาวางเป็นกำบังด้านข้าง
"อุก~อัก~อึก" เขากดท้ายทอยให้อ้าปากรับ ลำท่อนยาวใหญ่ที่หลั่งน้ำเหนียวใคร่ออกมาจากปลายบัวบาน จ..จุกคอมากเลยค่ะ
"ซี๊ดส์ อ้าให้กว้างกว่านี้จะได้อมมิดถี่ๆ"
"งึกกกก อึก!"
"เสียวจนกระตุกหงึกเลย อ๊าห์"
ผมกดหัวศีรษะเร่งจังหวัะที่ร้อนเร่า ขาเกร็งจนปวดหัวเข่าแต่ความร้อนแรงของเด็กแว่นทำผมกระเส่าอมเก่งแถมคอลึกฉิบหายอีกด้วย!
เสียง อ๊อก อ๊อก ดังอึกอักอยู่ภายในลำคอ สองมือน้อยพยายามดันท่อนที่กระเเทกปากออก แต่ถูกบังคับด้วยมือที่กดท้ายทอยจนต้องรีบหลับตาทำเรื่องลามกในที่สาธารณะนี้ให้จบเร็วไว
"ขนมเค้กจะเสร็จแล้ว ซี๊ดดด"
ผมจ้องแว่นขยับถี่รวนเมื่อเอ็นเริ่มตึงเพราะน้ำรักวิ่งใส่สักพักก็ห้ามใจไม่ไหวอัดฉีดน้ำกามเข้าปากเด็กเเว่นจนได้ เสียวถึงใจโคตรเลย!
ปึดดดด
"อื้อ อุก อึก" น้ำลื่นไหลลงคอล้นหลามแต่ต้องพยายามกลืนให้ทัน ถึงรสชาติของมันจะไม่คาวเท่าไหร่แต่ปริมาณมากเกินไปก็แทบจะอ้วก
"ดูดให้หมดนะเสียดาย"
"อึก!อึก!ฮืออ!"
"เก่งมาก ซี๊ด"
ตัวเล็กหลับตาปี๋พยายามดูกลืนสิ่งลื่นคาวนี้สักพัก เขาก็ผละออกจากพันธนาการได้จึงทำให้เธอสำลักหนักทันที
"อัก แอ่กๆๆ แค่ก"
ควับ
เพราะเสียงดังเกินไปทุกคนรีบหันขวับมามอง แต่สองแขนล่ำรีบคว้ามาก่อนและพยักหน้าให้เชิงขอโทษขอโพย
"เบาหน่อยสิ ฮ่าๆ" ผมกระซิบในขณะที่กอดรัด "นมเธอสูสีกล้ามฉันนะ..จะเสียวอีกแล้ว"
"ยะ..หยุดนะ!พี่ฟิน อักๆ"
"หึ สมน้ำหน้าเธออยากร่านมาเที่ยวกับเพื่อนฉันก่อนทำไมล่ะ"
"แค่มาดูหนังนะคะ"
"ไม่ได้!!"
ผมเผลอตวาดใส่เมื่อตัวเล็กเเหงนหน้ามองในระยะใกล้ ทำไมถึงพูดว่าไม่ได้วะ! แต่ตอนนี้รอบปากยังคงเหลือบางสิ่งทิ้งไว้ก็คือน้ำกามสีขาวข้นของผมที่หยดย้อยจากการสำลัก แถมตอนนี้กางเกงผมก็เปื้อนหมดละ จนต้องเอาเสื้อคลุมมามัดคาดเอวไว้
"เช็ดปากซะที่นี่ห้ามเอาข้าวเหนียวมะม่วงมากินในโรงหนังนะ ฮึฮึ"
"ไอ้พี่ฟินบ้า!!"
"อยากโดนอีกไหมฮะ?"
"ไม่!!"
ทั้งคู่รีบจัดแจงเสื้อผ้าหน้าผมอย่างไวก่อนที่สักพักไฟจะเปิดเพราะหนังจบพอดี
ตึก ตึก ตึก
"มึงบอกไปดูหนังกับดาวศิลปกรรมนิ..มาโผล่ทำไมตรงนี้" ผมทักไอ้เจไดที่ยืนลุกลี้ลุกลนไม่นิ่ง
"เพราะมึงนั่นแหละไอ้สัส!"
"อะไร"
"ก็เรื่องที่มึงให้ไปจัดการไอ้มอส.."
อุ๊ปส์!
ทันทีที่เพื่อนสนิทพูดถึงมอส ฟินก็รีบปิดปากแล้วลากไปอีกมุม ขนมเค้กยืนเกาหัวงงๆ
"ถุ๊ย!เค็ม" เจไดถ่มน้ำลายเล่นก่อนจะขมวดคิ้วปม "แค่ไม่อยากโดนพ่อด่าเพราะฝากน้องแว่นลูกสาวแม่เลี้ยงให้มึงดูแลเนี่ยต้องวางยาเพื่อนเลยเหรอวะ"
"หุบปากอย่าพูดมากจะแดกไหมเหล้าฟรี"
"จะเงียบกริบเลยครับคนดีพ่อคุณพ่อดีเลิศ"
"สอพลอ"
"ฮ่าๆ ช่วงนี้กูช๊อต"
ตึก ตึก
"กลับบ้านกัน"
"เพื่อนพี่ฟินเยอะจังเขามาทำอะไรที่นี่คะ"
"ใช่เรื่องที่เธอต้องรู้ด้วยเหรอ"
"แค่ถามเองนะคะ"
ฉันล่ะเบื่อชะมัดผู้ชายเอาแต่ใจคิดว่าหน้าตาดีแล้วจะทำอะไรก็ได้เหรอไง เหอะ!
บ้านขนมเค้ก
"อะไรกัน..ทำไมแม่ถึงอนุญาตให้พี่ฟินมาจัดปาร์ตี้ที่บ้านเราได้คะ" ฉันถามออกไปเพราะแม่สั่งให้อยู่แต่ภายในห้องไว้
"รู้ไหมถ้าไม่ได้พ่อของฟินแม่ก็ปลดหนี้ไม่ได้แถมได้รถหรูถูกใจ ยังไงแกต้องทน! ห้ามต่อว่า ห้ามบ่น และที่สำคัญอย่าไปกวนพี่เขาให้อยู่แต่ด้านบนเข้าใจไหม"
"หนูมีสิทธิ์ไม่เข้าใจด้วยหรือไง"
"แม่ไปธุระก่อนนะ กลับพรุ่งนี้ตอนเย็น"
"ค่ะ"
หลังจากนั้นฉันก็กลายเป็น..เหมือนผู้อยู่อาศัยที่ต้องคอยตามใจลูกของสามีใหม่แม่ไปโดยปริยาย
ดนตรีเสียงดังพร้อมทั้งเครื่องดื่มมากมาย ทุกคนต่างปาร์ตี้กันสนุกสุดใจ สาวน้อยเปลี่ยนใส่แว่นกรอบใสสีชมพูพร้อมเสื้อแขนสั้นและกางเกงขาสั้นสีขาวลายหมีหิมะเดินลงมาดู
"นี่บ้านหรือผับขนาดย่อม.." ฉันมองไปรอบอย่างไม่สบายตาก่อนที่ใครบางคนมาหยุดตรงหน้า "..."
"หวัดดีนะน้องของฟิน"
"พี่มีอะไรคะ"
"เปล่าหรอกก็แค่มาดูสถานที่เที่ยวเล่นไม่น่าเชื่อว่าพ่อของฟินจะมาคบกับผู้หญิงฐานะแบบนี้"
"แบบไหน"
จะด่าว่าอะไรก็ได้แต่ถ้ามาลามปามถึงแม่ฉันไม่มีทางยอมง่ายๆ ลูกผู้ดีคอยแต่จะเหยียดคนอื่นนิสัยแย่จะตาย
"ฉันเป็นว่าที่คู่หมั้นยังสมฐานะเพราะร่ำรวยเท่ากันแต่นี่แม่ของเธอ..นอกจากบ้านนี้ มีอะไรอีกเหรอพวกสมบัติ? ก็น่าจะไม่มี"
"แล้วพี่ยุ่งอะไรด้วยล่ะคะ สะกดเป็นไหม..คำว่ามารยาทที่ดี"
"เอ๊ะ อีเด็กคนนี้!!"
ริชชี่ตะคอกตาขวางทันทีเมื่อสาวน้อยกระตุกยิ้มตาหยีพูดยียวนโต้วาที สักพักฟินก็เข้ามาพอดีจึงทำให้สงครามนี้จบลง
"ริชชี่ไอ้กล้าอยากถามเรื่องมะนาว" ผมเดินมาเรียกเมื่อเห็นยืนอยู่ตรงข้างราวบันได
"คิดถึงฟินจังเดี๋ยวเราไปหาที่นั่งเล่นกันนะ"
"อืม ไปหาไอ้กล้าก่อนไปมันรอเธออยู่"
"ค่ะที่รัก อิอิ"
จริตแรงกล้าทำให้ขนมเค้กเบะปากอัตโนมัติ ฟินถือแก้วเหล้าตรงดิ่งแล้วชะงักเพื่อพูดบางอย่างกับเธอ
"คืนนี้พ่อแม่ไม่อยู่เรา..มาหาอะไรสนุกๆ ทำกันไหม"
"ไม่ค่ะ!เชิญพี่ไปหาอะไรทำกับคู่หมั้นตามสบายหนูขอตัว"
"พูดให้ถูก'ว่าที่คู่หมั้น'แปลว่ายังไม่ได้หมั้น"
"แต่ก็คงเอากันไปถึงไหนต่อไหน"
"ถ้าบอกว่ายังจะเชื่อไหม..แต่ฉันอยากเอากับเธอจะตายรู้ยัง"
"!!!!"