“คุณเหมย...”
“คะ?”
“คุณไม่คิดจะขายบ้านเหรอครับ?”
“บ้านของฉันน่ะเหรอคะ?”
“ครับ”
“บ้านเก่าแบบนั้น แถมที่ดินก็อยู่ลึกข้างใน เขาจะมาซื้อไปทำอะไรกันล่ะคะ ขายไปก็ไม่ได้ราคาหรอกค่ะ เก็บมันไว้แบบนั้นแหละ อนาคตฉันก็คิดจะกลับไปอยู่เหมือนกัน เก็บเงินอีกสักหน่อย ทำบ้านให้มันน่าอยู่ ปลอดภัยมากขึ้น แค่นี้ก็น่าจะได้แล้วล่ะค่ะ” เธอตอบเขา แต่มือก็ยังคงวุ่นอยู่กับการทำอาหาร เธอไม่ได้คิดไปเรื่อยเปื่อยแต่เธอวางแผนแบบนั้นจริงๆ แค่รอให้อดีตสามีนั้นเลิกราวีเธอไปก่อน
และก็ไม่ได้คิดว่าจะดูถูกหรือไม่สำนึกบุญคุณที่ซิลวานช่วยเหลือเธอมา แต่ในอนาคตน้องถิงถิงก็โตขึ้นทุกวัน เธอเองในฐานะแม่ก็ต้องหาพื้นที่ที่ปลอดภัยและมั่นคงให้กับลูกสาวเหมือนกัน จนกว่าแกจะโตพอและดูแลตัวเองได้
“ผมอยากช่วยคุณ...ให้มากกว่านี้แต่...”
“แต่อะไรคะ?” เหมยลี่หันกลับไปถาม เพราะเธอเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าซิลวานจะพูดอะไรออกมา แ
