เมื่อทั้งสองฝ่าการจราจรที่ติดขัด ในที่สุดก็มาถึงร้านอาหารอิตาเลียนร้านประจำของทั้งคู่จนได้ ภาริชเดินลงไปเปิดประตูให้กับอลิษา ก่อนที่เธอจะเดินลงจากรถในมาดนางพญาเหมือนเดิม แล้วทั้งสองก็เดินเข้าใปในร้านอาหารทันที
อลิษานั่งลงตรงข้ามชายหนุ่ม ก่อนที่เธอจะทำหน้าที่อย่างรู้ใจ นั่นก็คือการสั่งอาหารให้เขารับประทาน แต่ฝ่ายชายนั้นไม่ได้ชอบเมนูที่เธอสั่งแล้ว แต่เขาก็ต้องยอมให้เธอสั่งเพราะเขากลัวว่าเธอจะรู้สึกไม่ดี
ทั้งที่ความเป็นจริงเขาเปลี่ยนไปชอบเมนูที่ตามตะวันพาเขารับประทาน ที่สำคัญไปกว่านั้นตามตะวันก็ชอบอาหารอิตาเลียนเช่นกัน เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่ายัยแม่มดอย่างตามตะวันจะตามหลอกหลอนเขาอย่างที่เป็นในตอนนี้
เขาคิดมาเสมอว่าเธอไม่มีอิทธิพลใดๆ กับเขา แต่ความเป็นจริงแล้ว เธอมีอิทธิพลมากจริงๆ เขาไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ เขาถึงจะลืมเธอได้
“เหม่ออะไรอยู่เหรอคะ” อลิษาเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม แม้ว่าในใจจะสงสัยมากเท่า
