“งั้นก็ออกไปเถอะ แล้วเจอหน้ากันก็อย่าทักเราอีกนะ เพราะเราไม่ต้องการเป็นเพื่อนกับปาล์ม” ตามตะวันเอ่ยออกมาด้วยความเจ็บปวด แต่ทว่าถ้อยคำเหล่านั้นอยู่ภายใต้สีหน้านิ่งๆ ของเธอ เพราะเธอไม่ต้องการให้เขามาสมเพชเธอ ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เธอจะต้องเข้มแข็ง จนกว่าเขาจะก้าวออกไปจากห้องของเธอ
“ก็ได้ โชคดีนะตะวัน เราจะรักษาสัญญาทุกอย่างที่ให้ไว้กับตะวัน แล้วก็ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมาด้วยนะ” ภาริชเอ่ยออกมาด้วยความรู้สึกเจ็บปวด ไม่น่าเชื่อเลยว่าเขาจะมาถึงวันนี้ วันที่เจ็บปวดเพราะตามตะวันผู้ที่เขามองเห็นเธอเป็นเพียงแค่เครื่องบำบัดความใคร่เท่านั้น
“ขอบคุณนายด้วยแล้วกัน ลาก่อนนะ” ตามตะวันเอ่ยออกมาเสียงเย็น แล้วเธอก็ส่งสายตาเชิญให้เขาออกไปจากห้องของเธอ และคนที่คิดว่าตนเองไม่ได้รู้สึกอะไรกับตามตะวันก็ต้องเดินคอตกออกไป มันจบแล้วสินะกับความสัมพันธ์ที่ทำให้เขามีความสุขทุกครั้งที่มาหาเธอ ถึงแม้ว่าจะเจ็บปวดมากแค
