“เอาเลขบัญชีมา เดี๋ยวเราโอนเงินให้” ภาริชเอ่ยออกมา แม้ว่าเขาเห็นแก่ตัวเท่าใดก็ตาม แต่ว่าเขาไม่มีทางที่จะได้ตัวหญิงสาวฟรีๆ อย่างแน่นอน สิ่งเดียวที่เขาจะชดเชยให้หญิงสาว มันก็คือเงินเท่านั้น เงินจะทำให้เขารู้สึกผิดน้อยลง
“ให้เงินทำไม” ตามตะวันยังไม่เข้าใจในสิ่งที่ชายหนุ่มต้องการ
“สำหรับพรหมจรรย์ของตะวัน” ภาริชเอ่ยออกมาตามตรง
“อย่าดูถูกเราด้วยเงิน ถ้ายังอยากอยู่ในความสัมพันธ์ที่นายต้องการ อย่าพูดเรื่องนี้อีก” ตามตะวันเอ่ยออกมาด้วยความไม่พอใจ ทำให้เขามองหน้าหญิงสาวด้วยความผิดหวัง แค่ชดเชยเขายังทำอะไรให้เธอไม่ได้จริงๆ เหรอ ดูท่าทางตามตะวันจริงจังมาก เขาไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ
“เราไม่ได้ดูถูกนะ แต่มันคือสิ่งที่ตะวันควรจะได้” ชายหนุ่มเอ่ยออกมาอีกครั้งด้วยความหวัง
“ตัวเราเป็นของเรา เมื่อเราบอกว่าไม่ มันก็คือไม่ ถ้ายังอยากให้เราอยู่ในความสัมพันธ์แบบที่ปาล์มต้องการ หยุดพูดเรื่องนี้” ตามตะวันเอ่ยอ
