ในขณะที่สราวลีเมื่อเข้ามาในบ้าน เธอก็แอบไปมองเขาอยู่หลายครั้ง แต่ก็ยังเห็นว่าเขายังอยู่ที่เดิม บรรยากาศข้างนอกคงทั้งหนาวและโดนเล่นง่านจากยุง ทั้งที่รถเขาจอดอยู่ใกล้ๆ กัน ทำไมเขาถึงไม่เข้าไปรอในรถ คนอะไรโง่จริงๆ
เมื่อมองเขานานเข้าสราวลีก็รู้สึกหงุดหงิดใจที่เขายังไม่ยอมกลับไปสักที แถมใจเจ้ากรรมกลับรู้สึกเป็นห่วงเขา กลัวว่าเขาจะเป็นไข้เลือดออกตายเสียก่อนจะได้เป็นพ่อของลูกเธอ แต่จิตฝั่งร้ายก็บอกให้เธอไปนอนเสียดีกว่า เพราะคนอย่างเขามันสมควรได้รับบทลงโทษนี้แล้ว
เช้าวันต่อมา...
สราวลีมองออกไปไม่เห็นวาโย เพราะพุ่มไม้บังร่างสูงของเขาไว้ หญิงสาวก็นึกปรามาสเขาอยู่ในใจ ในที่สุดคนอย่างเขาก็ไร้ความอดทนอย่างที่เธอคิดไว้จริงๆ หญิงสาวจึงลุกไปอาบน้ำแต่งตัว ก่อนที่เธอจะเดินออกมาจากบ้านเพื่อออกไปทำงาน แต่แล้วสราวลีก็ต้องตกใจเป็นอย่างมากเมื่อพบว่าร่างสูงของวาโยนอนอยู่ที่พื้น เธอจึงลงไปนั่งยองๆ แล้วปลุกเขาด้
