“อุ้ย!! น้องดิ้นดุ๊กดิ๊กค่ะคุณแม่” เด็กหญิงอิงกมลสัมผัสได้ถึงแรงดิ้นของน้องน้อยที่อยู่ในครรภ์มารดา
“ใช่จ๊ะ ส่งสัยน้องอยากออกมาเจอหน้าพี่สาวเต็มทีแล้ว” อิงดาวกล่าวด้วยรอยยิ้ม ในขณะที่บุตรสาวก็ยิ้มแก้มปริ เมื่อสัมผัสได้ถึงแรงดิ้นของน้องตนเอง
“เมื่อไหร่น้องจะออกมาคะ น้องครีมอยากเล่นกับน้องแล้วค่ะ” เด็กน้อยเอ่ยถามมารดา
“ไม่นานเกินรอหรอกครับ เดี๋ยวน้องครีมจะได้เล่นกับน้องแล้ว” ธัชพลเป็นฝ่ายตอบคำถามบุตรสาวด้วยรอยยิ้ม
“แล้วไม่นานมันคือเมื่อไหร่คะคุณพ่อ” เด็กหญิงอิงกมลสงสัยกับคำตอบของบิดา
“ก็น่าจะไม่เกินหนึ่งเดือนนะครับ” ธัชพลตอบบุตรสาวอีกครั้ง เขาไม่เบื่อที่จะตอบคำถามบุตรสาวแม้สักครั้ง
“เย้ๆ ๆ น้องครีมดีใจจังเลยค่ะ” เด็กน้อยเอ่ยเสียงตื่นเต้น
“ว่าแต่มาเหนื่อยๆ หิวหรือยังคะ” อิงดาวกล่าวกับบุตรสาวที่ยังกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ
“หิวค่ะ แต่กำลังดีใจ ก็เลยลืมไปว่าหิว” เด็กน้อยลูบท้องด้วยความหิ
