“ผมจะนอน คุณพ่อมายุ่งอะไรด้วย” เสียงของชายหนุ่มกล่าวด้วยความงัวเงีย
“แกเมาเหมือนหมา จนเสียงานเสียการแบบนี้ จะไม่ให้ฉันยุ่งได้ยังไงวะ” คุณนิพิธอารมณ์ขึ้นเมื่อได้ยินคำตอบของบุตรชาย
“แค่ไม่เข้าออฟฟิศวันเดียว บริษัทเราไม่เจ๊งหรอกครับ” วาฤทธิ์ยังคงหลับตาด้วยความมึนศีรษะ
“แกนี่มันไม่มีความรับผิดชอบจริงๆ เลย ดีแล้วแหล่ะที่ยัยบัวมันทิ้งคนอย่างแกไป” คุณนิพิธเอ่ยถึงบุตรสาว นั่นทำให้บุตรชายลืมตาขึ้นมาทันที
“อยากไปไหนก็ไป ไม่อยู่น่ะดีแล้ว ผมจะได้ไม่ต้องมาเสแสร้งปั้นหน้าทำดีต่อหน้าคุณพ่อคุณแม่” คนปากแข็งยังไม่ยอมรับความจริง เขาไม่รู้เลยว่าบิดามารดาของเขาสังเกตพฤติกรรมของเขาอยู่ ท่านทั้งสองรู้ว่าเขามีปฏิกริยาทันทีเมื่อเอ่ยถึงนิศาชล
“แน่ใจนะว่าไม่สนใจน้อง แม่ได้ยินข่าวว่ามีคนมาจีบน้องเยอะเลย ถ้าน้องเปิดใจให้ใคร แล้วอย่าหาว่าแม่ไม่เตือน” คุณผ่องพรรณปดบุตรชาย เพราะอยากให้เขายอมรับความรู้สึกของตนเอง
“
