เมื่อจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว วาฤทธิ์จึงตรงกลับบ้านด้วยความเหนื่อยล้า เขาบอกเรื่องที่นิศาชลตั้งครรภ์กับบิดามารดาแล้ว แต่เขายังไม่ยอมให้ท่านยื่นมาเข้ามาช่วย แม้ว่าท่านทั้งสองจะเป็นห่วงหลานที่อยู่ในท้องมากมายเพียงใด แต่เขาอยากให้เธอกลับมาด้วยตัวเขาเอง ดังนั้นทั้งบิดามารดาจึงได้เพียงสอบถามข่าวคราวด้วยความเป็นห่วง
และยังคงเป็นเช่นนั้นอยู่หลายเดือน แม้ว่าวาฤทธิ์จะใช้ทุกช่วงเวลาว่างจากการทำงานของเขามาตามง้อเธอที่บ้านแสงทอง แต่หญิงสาวก็ยังไม่ยอมกลับไป แล้วตอนนี้ท้องของเธอก็เริ่มโตขึ้น ร่างบางดูอุ้ยอ้ายขึ้นมาทันที นั่นยิ่งทำให้เขาเป็นห่วงเธอมากขึ้นกว่าเดิม ด้วยเพราะเขาอยากดูแลเธอใกล้ชิด วันนี้เขาจึงตัดสินใจคุยกับหญิงสาวอย่างจริงจัง
“กลับไปอยู่ที่บ้านกับพี่เถอะนะบัว ถึงบัวจะแยกห้องนอนกับพี่พี่ก็ยอม” วาฤทธิ์กล่าวด้วยความหวัง
“ทำไมบัวต้องกลับล่ะคะ บัวอยู่ที่นี่บัวก็สบายใจดี” นิศาชลกล่าวอย่างไม่
