สองเดือนแล้วที่กรัณย์กรเข้ามาเรียนในกรุงเทพชายหนุ่มยังคงแบ่งเวลาโทรหาปิ่นปินัทธ์อยู่ทุกวันแต่ก็ไม่ได้คุยกันนานเพราะเขาต้องทบทวนเรื่องที่ตัวเองเรียนมาส่วนเธอก็มีงานที่จะต้องเร่งทำ
“วันนี้เหนื่อยไหมคะ”
“เหนื่อยมากเลยแต่พอได้ยินเสียงปิ่น ผมก็หายเหนื่อยนะ ปิ่นล่ะ ทำงานไปถึงไหนแล้ว”
“ปิ่นกำลังเตรียมเอกสารประเมินอยู่ค่ะ”
“ผมคิดว่าเป็นครูเรียนจบแล้วก็ไม่ต้องทำอะไรต่อ”
“ก็ไม่ต้องทำอะไรต่อมันก็ไม่ได้เป็นการพัฒนาตัวเองสิคะ ปิ่นต้องทำแบบประเมินเพื่อเลื่อนขั้นค่ะก็เหมือนกับหมอไงคะที่ต้องไปเรียนต่อ”
“ปิ่นคงเหนื่อยมาก”
“เหนื่อยค่ะแต่เหนื่อยไม่เท่าหมอหรอกนะคะ”
“วันอาทิตย์หน้าผมจะไปหาปิ่นที่สุพรรณนะ ปิ่นอยากได้อะไรที่กรุงเทพไหม”
“ไม่เป็นไรค่ะแค่บอกว่าจะมาหาปิ่นก็ดีใจแล้ว หมอจะมาค้างไหมคุณยายเคยบอกว่าถ้าหมอจะมาค้างที่นี่ก็ได้ แต่ต้องบอกก่อนเพราะจะได้เตรียมห้องนอนให้ค่ะ”
“ผมค้างที่บ้านขอ
