“ไปทำงาน”
“ค...ครับ”
อีกฝ่ายรีบเดินหายไป ที่ตรงนี้จึงเหลือเพียงอิงดาวและคนที่ตำแหน่งใหญ่ที่สุดในที่แห่งนี้ หญิงสาวมองตามหลังพนักงานชายใจดี แต่ก็ต้องนิ่วใบหน้าเมื่อข้อมือข้างเดิมถูกจับด้วยฝ่ามือหนา เขาบีบและกระชากเธอให้เดินตามเขาไป อิงดาวย่นคิ้วด้วยความเจ็บ
“พี่ทศ อิงเจ็บ!”
เธอไม่เข้าใจว่าทำไมอีกฝ่ายต้องทำตัวป่าเถื่อนใส่เธอขนาดนี้ อิงดาวยังไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองทำอะไรผิด เธอกึ่งเดินกึ่งวิ่งตามร่างสูงที่ลากไปจนถึงมุมอับของโกดังที่ไม่มีใครเดินผ่าน
อิงดาวดึงข้อมือตัวเองกลับมา เธอมองทศวรรษตาขวาง ก่อนตัวร้ายจะพุ่งเข้ามาเอาแผงอกตัวเองกระแทกกับเธอจนอิงดาวกระเด็นไปติดกำแพง
ร่างสูงใหญ่ยืนประชิดตัวเธอ เขาบีบต้นแขนของอิงดาวแน่น ใบหน้ากราดเกรี้ยวด้วยไฟโทสะ
“ฉันเคยบอกว่าไง?”
“...”
อิงดาวไม่เข้าใจ ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายโกรธอะไรเธอขนาดนี้ เธอแค่มาหา ยังไม่ทันพูดอะไรเลยด้วยซ้ำ
แต่จู่ ๆ อิงดาวก็คิดบางอย่
