สองวันต่อมา
แผนการทำให้ทศวรรษเกลียดได้เริ่มต้นขึ้น
เมื่อวานทั้งวันอิงดาวคิดวางแผนการ และเมื่อคืนเธอแทบนอนไม่หลับเพราะเธอเอาแต่คิดว่าควรเริ่มต้นอย่างไรไม่ให้อีกฝ่ายรู้ทัน ผู้ชายคนนั้นถึงจะรับบทเป็นตัวร้ายแต่ก็ฉลาดเป็นกรด เธอเอาแต่ทำท่าว่าเกลียดเขา อยากถอนหมั้นใจจะขาด แต่วันนี้เธอกำลังจะเปลี่ยนไปอีกครั้ง อิงดาวกลัวว่าตัวเองจะเล่นละครไม่เนียน แต่ถ้าไม่ทำแบบนี้เธอก็ไม่รู้ว่าจะหาทางออกอย่างไร
“นี่แหละ เริ่มเลย”
เสียงหวานพูดกับตัวเอง วันนี้หญิงสาวตื่นนอนแต่เช้าเพื่อลงมาดักรอทศวรรษก่อนเขาจะออกไปทำงาน
‘ต้องทำตัวเซ้าซี้และน่ารำคาญ’
อิงดาวท่องเอาไว้ให้ขึ้นใจ
ฉับพลันเสียงฝีเท้าหนัก ๆ กำลังลงบันไดมา เธอที่ยืนรออยู่ชั้นหนึ่งของบ้านก็หันมองไปยังต้นเสียงทันที ปรากฏร่างสูงใหญ่ในชุดภูมิฐาน รูปร่างล่ำสันสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวและกางเกงสแล็คสีดำ
เส้นผมถูกเซ็ทเปิดรับกับหน้าผาก ใบหน้าหล่อราวกับรูปปั้น อิงดา
