ตอนที่ 3 โชคชะตา
1023 คำ
“หึ ๆ ลูกเลี้ยงมึงของดีขนาดนี้ ไม่เอาก็โง่แล้ว”
มัทไม่แน่ใจว่าตัวเองฝันไปหรือเปล่า...เพราะเสียงคนคุยกันที่เธอได้ยินเริ่มชัดขึ้นจนกระทั่งสัมผัสที่ปลายเท้า เด็กสาวในชุดนอนเสื้อแขนยาวกางเกงขายาวลืมตาตื่นจากห้วงนิทรา ก่อนจะเบิกตากว้างและกรีดร้องเมื่อเห็นชายฉกรรจ์ตัวใหญ่สี่คนกำลังรุมล้อมเธออยู่ ทุกสายตาที่เต็มไปด้วยความต้องการเธอ เสียงหัวเราะอย่างคึกคะนองน่าขยะแขยงและน่าหวาดกลัวทำให้คนที่ตัวสั่นระริกถดร่างกายตัวเองจนชนกับกำแพง
“ช่วยด้วย!!!! อื้อ!!!”
เธอถูกพ่อเลี้ยงพุ่งเข้ามาปิดปาก ดวงตาเบิกโพลงของมัทกวาดมองคนตรงหน้าและคนอื่น ๆ ที่เห็นในวงเหล้าเมื่อตอนเย็นก็น้ำตาไหลพรากเมื่อวันที่มัทหวาดกลัวที่สุด
สุดท้ายก็ได้มาถึงแล้ว
พ่อเลี้ยงมักจะใช้สายตาแทะโลมมัทมาตลอด ไม่ว่าเธอจะแต่งตัวมิดชิดมากแค่ไหนอีกฝ่ายก็ใช้จังหวะที่แม่ของเธอไม่อยู่เข้าใกล้เธออย่างไร้สาเหตุหรือไม่ก็ใช้สายตาน่าขยะแขยงมองมา มัทรู้มาตั้งนานแล้วว่าตัวเองไม่ปลอดภัย แต่ก็ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะกล้าทำอะไรแบบนี้ขึ้นมาจริง ๆ
“กูก่อนแล้วกัน!”
ใหญ่พูดขึ้น กดร่างเด็กสาวลงบนฟูกของเธอก่อนจะพยายามฉีกชุดนอนลายตุ๊กตาออก มัทดิ้นสุดแรงเท่าที่มี กัดไปที่แขนของพ่อเลี้ยงเต็มแรงเพื่อปกป้องตัวเอง ทว่าก็ถูกของบางอย่างฟาดลงมา
ผลัวะ!
สันหนังสือนิยายที่มัทอ่านก่อนนอนถูกตีลงมาที่ใบหน้าของเธอ หน้าผากของเด็กสาวเนื้อฉีกจนมีเลือดไหลเป็นทาง
“ฤทธิ์เยอะนะมึง!!”
“กรี้ด!!!”
มัทกรีดร้องและดิ้นพล่านสุดกำลังแม้ว่าร่างกายจะเจ็บปวดมากแค่ไหน เธอเห็นพวกคนสารเลวที่รุมล้อมอยู่หัวเราะดังสนั่น บางคนก็เอาโทรศัพท์ออกมาถ่ายคลิป บางคนก็แหกปากเชียร์ ราวกับสิ่งที่เห็นเป็นเรื่องสนุกสนานสำหรับพวกมัน น้ำตาไหลพรากอาบใบหน้าของเด็กสาว มัทที่กำลังถูกถอดเสื้อผ้าออกก็หันไปคว้าบางอย่างบนโต๊ะญี่ปุ่นที่ตั้งอยู่ข้าง ๆ เธอใช้จังหวะที่พ่อเลี้ยงพยายามฉีกเสื้อผ้ารีบเปิดกระเป๋าดินสอและหยิบมีดคัตเตอร์ออกมา มัทแทงเข้าไปที่ท้องของใหญ่จนอีกฝ่ายร้องลั่นด้วยความเจ็บ
“อ๊ากกก!! อีมัท อีเด็กเวร โอ้ย!!!”
พรึบ
มัทใช้โอกาสนี้ผลักคนบนร่างออก เธอลุกขึ้นและเหวี่ยงมีดไปที่พวกชายสารเลวต่างก็กระโดดหลบคนบ้าคลั่งอย่างเธอ ดวงตากลมแข็งกร้าวแดงก่ำ รีบวิ่งไปที่ประตูบ้านทันที ได้ยินเสียงของใหญ่ตะโกนไล่หลัง
“ตามมันไป!!”
มัทกำมีดคัตเตอร์และวิ่งให้เร็วที่สุด ออกจากซอยของสลัมด้วยสภาพที่ดูแทบไม่ได้ แต่ยังดีที่เสื้อผ้าของมัทยังอยู่ครบแม้จะถูกฉีกขาดไปบางส่วน เธอไม่สนใจสิ่งใดนอกจากวิ่งให้เร็วที่สุด ตอนนี้เป็นเวลาตีสองกว่า ไม่มีบ้านไหนที่เปิดประตูอยู่เลย และหากเธอหยุดเคาะประตูบ้านหลังไหนสักหลัง คนเลวพวกนั้นคงจะวิ่งตามมาทันก่อนที่มัทจะได้รับความช่วยเหลือ
สิ่งเดียวที่เด็กสาวคิดออกตอนนี้คือสถานีตำรวจที่อยู่ห่างไปไม่ไกล สองขาวิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่จะวิ่งได้ สลับกับหันมองข้างหลังก็เห็นร่างใหญ่ของชัยกำลังวิ่งตามมา อีกฝ่ายกุมบาดแผลที่ท้องซึ่งมีเลือดไหล บาดแผลที่ถูกคัตเตอร์แทงไม่ได้ลึกจนถึงจุดสำคัญจึงทำให้ใหญ่ต้องการจะจับตัวมัทให้ได้ก่อนอีกฝ่ายจะวิ่งไปถึงสถานีตำรวจ ไม่อย่างนั้นพวกเขาต้องซวยแน่ ๆ มัทร้องไห้จนน้ำตาแทบเป็นสายเลือด เธอวิ่งจนมาถึงริมถนนที่มีรถขับผ่านไปมาแต่ไม่มากนักเพราะเป็นเวลาดึก มัทพยายามโบกรถยนต์ที่ขับผ่านด้วยความเร็วแต่ไม่มีใครทำท่าจะจอดให้เธอเลย เมื่อเห็นแบบนั้นก็วิ่งเลียบริมถนน หันมองใหญ่ก็เห็นอีกฝ่ายกำลังตามมาติด ๆ มัทหันกลับมาเส้นทางตรงหน้า ข้ามแยกตรงนั้นไปก็จะเป็นสถานีตำรวจแล้ว
อีกแค่นิดเดียวแล้ว...
เธอรวมรวมแรงทั้งหมดที่มีวิ่งต่อไป แต่โชคชะตาก็ไม่เข้าข้างคนอย่างเธอเอาซะเลย เส้นผมของมัทถูกกระชากจากด้านหลังอย่างแรงด้วยฝีมือของพ่อเลี้ยงที่วิ่งตามมาทัน ท่ามกลางถนนที่เงียบสงัดไร้รถยนต์สักคัน มัทตะโกนกรีดร้องขอความช่วยเหลือทว่าไม่มีใครผ่านมาเลย
“อีมัท มึงคิดจะไปแจ้งตำรวจเหรอ!!!”
“ฮึก ฮื้ออ ปล่อยหนู กรี้ด!!!!”
มัทเจ็บแสบที่ศีรษะ ก่อนจะถูกใหญ่กระชากแขน แต่เด็กสาวจะไม่ยอมกลับไปที่บ้านหลังนั้นเด็ดขาด ที่นั่นคือนรก มัทสะบัดแขนและทุบตีพ่อเลี้ยงไม่ยั้งแรง ทั้งคู่สู้ยื้อฉุดกระชากกันเพียงไม่นาน ใหญ่ก็บันดาลโทสะเพราะตัวเองถูกทุบตีที่แผลตรงหน้าท้อง ทำให้ร่างหนาเหวี่ยงเด็กสาวไปบนถนนและโชคชะตาที่เล่นตลกซ้ำซ้อนกับเด็กสาวผู้น่าสงสาร รถกระบะคันใหญ่ที่ขับมาด้วยความเร็วในจังหวะที่มัทถูกเหวี่ยงพอดี ร่างของเธอถูกกระบะชนเข้าเต็ม ๆ พร้อมกับเสียงกรีดร้องที่ดังสนั่นและเงียบลง
ตุบ
ร่างของเด็กสาวกระแทกลงบนพื้นคอนกรีต พร้อมกับความรู้สึกสุดท้ายที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดและทรมาน
มัทไม่รู้ว่าก่อนที่คนเราจะตาย หากยังขอพรได้อีกข้อก่อนจากไป จะขอว่าอะไร
ส่วนเธอจะขอว่าหากชาติหน้ามีจริง ขอให้ได้เกิดมาในชีวิตที่ดีกว่านี้ ได้รับความรักจากพ่อแม่ที่ไม่เคยได้รับในชาตินี้
หรือไม่...เธอก็ไม่ขอเกิดมาอีกเลย
- ผู้เขียน
