สิ่งที่ที่รักเอ่ยออกมาก่อนหน้าทำให้แพรวาตกหลุมพรางอย่างง่ายดาย ทำตามที่หุ่นยนต์เจ้าเล่ห์บอกทุกอย่าง ทว่าหุ่นยนต์เจ้าเล่ห์กลับไม่ได้นั่งเฉยๆ เหมือนที่เอ่ยออกมาก่อนหน้า เพราะตอนนี้นมของแพรวาทั้งสองข้างถูกที่รักนั่งเคล้นคลึงเล่นอย่างมันมือ เหมือนมันคือลูกโป่งนุ่มนิ่มบีบเล่นไม่มีเบื่อ ส่วนด้านล่างก็แช่คารูเอาไว้อย่างนั้น
จนแพรวาไม่เป็นอันทานอาหาร เพราะเกิดความเสียวซ่านและรู้สึกอึดอัดที่รูรักจนทนไม่ไหว ขยับเอวร่อนใส่แท่งเนื้อเสียเอง โดยที่มือก็จับตะเกียบเอาไว้แน่น ด้านล่างก็ควบขี่ตอใหญ่ไปพลาง
“เสียวจนต้องขย่มเองเลยเหรอครับ” เอ่ยถามเสียงกระเส่าข้างใบหูเล็ก คนถูกเย้าหันมาค้อนขวับให้ ยังมีหน้ามาถามอีกนะเจ้าหุ่นยนต์บ้า
“ก็เพราะใครล่ะ ที่ไม่นั่งนิ่งๆ เหมือนที่พูดตอนแรก...อืม”
“แล้วยังอยากกินข้าวต่ออยู่ไหม หรือว่ากินเอ็นผมก่อน” ไม่ใช่แค่พูดทว่าที่รักกลับยกร่างอวบขึ้นเล็กน้อย ขยับเอวให้แท่งเนื้อกร
