“เปล่านะคะไม่ใช่แบบนั้นซักหน่อย งั้นเดี๋ยวหนูไปเปลี่ยน ”
ไพลินตั้งท่าจะลุกไปเปลี่ยน แต่เขากลับกอดเอวไว้แน่น
“เปลี่ยนทำไม ไหนๆก็ใส่มาแล้ว”
น้ำเสียงเขาแหบพร่าจนชวนขนลุก ไพลินมองสบตากับเขาในระยะใกล้ แล้วกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่
“เจ็บรึเปล่าคะ ”
เธอสำรวจไปทั่วใบหน้าหล่อคมคาย ก่อนหยุดมองแผลที่ปาก มือเล็กลูบวนเบาๆเธอกัดเขาแรงมากจริงๆ
“ถ้าบอกว่าเจ็บ เธอจะชดใช้ยังไง ”
ลมหายใจของเขาแรงขึ้นจนเธอรู้สึกได้
“แต่หนูก็เจ็บนะคะ ไม่ได้เจ็บแค่คุณซักหน่อย”
เขาต่างหากที่ทำเธอก่อน
“หึ!!ทำไมเธอชอบเถียงตลอดเลย”
“ก็คุณไม่มีเหตุผลเอาแต่ใจหนิคะ ”
“งั้นเดี๋ยวฉันชดใช้ให้เธอเอง ”
“อื้อออ ชดใช้อะไรแบบนี้คะ ชดใช้ให้ตัวเองรึเปล่า ”
เธอครางแผ่วในลำคอเริ่มพูดติดขัด เมื่อถูกจู่โจมที่ซอกคอไล่มาจนถึงหลังใบหู
“เธอหอมไปหมดทั้งตัวเลยไพลิน อืมมมมม ”
เสียงเอ่ยชมพร้อมปากหยักที่ขบเม้มไปทั่ว มือหนาลูบเบาๆไปตามส่วนเ
