“ชนกันหน่อยสิ ”
เสียงทุ้มของไดม่อนดังขึ้น หลังจากเขาเดินปลีกตัวออกจากความวุ่นวายมาได้ซักพัก
เคร้ง!!
เสียงแก้วราคาแพงกระทบกันเบาๆ พร้อมไดม่อนลูกชายของน้าลินิณญ์ที่นั่งลงฝั่งตรงข้าม
“ไม่สนุกเหรอ ถึงมานั่งหลบมุมคนเดียว”
“เปล่าครับ ผมไม่ชอบความวุ่นวาย น้องๆสนุกกันก็ปล่อยเขาสนุกให้เต็มที่ ”
เจคอปพูดพลางมองดูน้องๆดื่มกินกันสนุกสนาน น้องสาวตัวแสบเขาเมาแล้ววุ่นวาย บังคับคนนั้นดื่มทีบังคับคนนี้ดื่มที
“ที่ผับเป็นไงบ้างครับ ”
“ก็เรื่อยๆ ตอนนี้เฮียทำหลายอย่าง ก็ยุ่งพอสมควรแหละ สู้ฝั่งนี้ไม่ได้หรอก ธุรกิจเยอะเกินดูแลไงไหว ”
ไดม่อนพูดขึ้นพลางยกแก้วขึ้นดื่ม
“มีหลายคนก็แบ่งหน้าทีกัน แต่ฮ่องเต้ไม่เอาอะไรเลย เรียนหมอแล้วอยากเปิดโรงพยาบาล”
ฮ่องเต้คือลูกคนที่สามของอาโจฮัน ที่แตกแถวอยากเป็นคุณหมอ ตอนนี้กำลังปรึกษากันในครอบครัว ว่าจะเปิดโรงพยาบาลให้บริหารเองรึเปล่า
“ถ้าเขาชอบแบบนั้นก็คงต้องยอมแล้
