บนโต๊ะอาหาร
“คุณเจคอปคะ วันนี้หนูขอไปเยี่ยมพี่พร้อมนะคะ ”
ไพลินตักอาหารกินได้แค่2-3คำก็เอ่ยขอไปหาพี่ชาย ตั้งแต่พร้อมรบออกจากโรงพยาบาลกลับไปอยู่บ้าน เธอก็จ้างคนไปคอยดูแลส่งข้าวส่งน้ำ ส่วนตัวเธอไม่ได้ไปหาพี่ชายเลยตั้งแต่วันนั้น
“เดี๋ยวฉันพาไป วันนี้ฉันว่างพอดี ”
เจคอปตอบเรียบๆทานอาหารไปด้วยทำงานในแม็คบุ๊กไปด้วย
“เอ่อ หนูไม่รบกวนคุณจะดีกว่าค่ะ”
เมื่อได้ยินคำพูดขัดใจเขาก็หันไปมองหน้าเธอทันที แล้วพูดขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์
“ฉันก็ไม่ได้อยากพาไป แต่ฉันมีธุระจะคุยกับพี่ชายเธอด้วย ”
ไพลินพยักหน้าเบาๆเข้าใจ ก่อนตอบรับสั้นๆ
“ค่ะ ”
บ้านหลังเล็กในซอยคับแคบเวลาต่อมา
“นี่ค่าดูแลพี่ชายฉันค่ะ ”
ไพลินยื่นเงินค่าดูแลพี่ชายอีกครึ่งให้คนดูแล
“ขอบคุณนะคะ ”
หลังรับเงินคนดูแลก็เดินออกไป ไพลินมองหน้าพี่ชายนิ่งๆแล้วก้าวเดินเข้าไปหาช้าๆ มองหน้าพร้อมรบที่ทำหน้าตาเหมือนสำนึกผิดรึเปล่าก็ไม่รู้
“พี่ขอโ
