“พี่คลาส...” พอฉันเห็นว่าเป็นพี่คลาสฉันรีบก้มหลบหน้าทันที
เมื่อก่อนฉันมองว่าพี่คลาสกับพี่คริสต่างกันนะถึงจะเป็นแฝด แต่ตอนนี้ฉันว่าเขาทั้งสองคนเหมือนกันมาก เห็นพี่คลาสแล้วมันเหมือนเห็นพี่คริสเลย ความรู้สึกเสียใจเมื่อกี้เริ่มปะทุเข้ามาในใจอีกครั้ง ทำไมต้องโผล่มาให้ฉันเห็นตอนนี้ด้วยนะ
“เฮ้ย...เป็นไร !!” พี่คลาสถามอย่างตกใจ
“ปะ เปล่าค่ะ” ฉันก้มหน้าตอบ
จู่ๆ พี่คลาสนั่งลงแล้วเอาหลังชนกับหลังฉัน ฉันก็ไม่รู้ว่าเขากำลังจะทำอะไร คนอื่นมาเห็นมันคงดูไม่ดี
“พี่เข้าใจ ถ้าเลือกได้พี่ก็ไม่อยากเกิดมาหน้าเหมือนมันหรอกแต่ทำไงได้ล่ะว่าไหม”
ฉันรู้ว่า "มัน" ที่พี่คลาสพูดถึงคือใคร แต่ฉันไม่เข้าใจเลยว่าพี่คลาสจะพูดแบบนี้ทำไมกัน ฉันได้แต่นั่งเงียบไม่ตอบอะไร
“อากาศเย็นดีเนอะ”
ฉันเงียบ...
กริ่ง..โทรศัพท์พี่คลาสเข้า พี่คลาสลุกขึ้นเดินไปรับโทรศัพท์แต่ก่อนจะเดินไป พี่คลาสหันหน้ามายิ้มให้ฉันด้วย
“เวลาเรายิ้ม
