“อย่ายุ่งกับหนูอีกเลยค่ะ อย่าทำแบบนี้อีกเลยหนูขอร้องนะ” ฉันมองพี่คริสด้วยสายตาที่อ้อนวอน
“...ไอ้คริส..กูพาสาวมาโคตรเด็ด....!!” เสียงตะโกนมาจากด้านนอกห้อง
“ขอตัวก่อนนะคะ”
พูดจบฉันก็เปิดประตูห้องออกไป ด้านหน้าห้องไม่เจอผู้หญิงคนนั้นแล้ว มีแต่พี่คลาสที่ยืนอึ้งอยู่เหมือนพี่คลาสกำลังจะถามอะไรฉันสักอย่างแต่ไม่ทันได้ถามเพราะฉันเดินหนีเข้าไปในห้องตัวเองสะก่อน
ภายในห้องวีไอพี1 ตอนนี้มีแค่ฉันคนเดียว พวกเพื่อนฉันยังไม่กลับเข้ามาในห้อง
ฉันนั่งลงตรงโซฟาแล้วเอามือกุมหัวใจตัวเอง เมื่อไหร่ฉันจะตัดเขาออกจากใจฉันได้สักที ฉันเกรียดตัวเองจังอ่อนแอตลอดเลย ถึงปากฉันจะปฎิเสธพี่คริส แต่ใจฉันมันกลับต้องการเขา
แกร็ก~เพื่อนฉันเปิดประตูเข้ามาในห้อง...ฉันพยายามทำตัวให้ปกติ
“คะนิ้ง ตื่นแล้วหรอแก” มะปรางถาม
“หลับอยู่มั้ง”
“เห็นมินบอกว่าแกเฮิร์ทฉันอุตส่าห์เป็นห่วง ปากดีแบบนี้คงไม่เป็นไรแล้วมั้ง”
“ฉันโอเคร”
“
