ชิงหลิงนางยังอาบน้ำให้จ้าวเยี่ยนโดยใช้สบู่นมแพะที่นางทำขึ้นให้เขาโดยเฉพาะ เนื้อตัวที่อวบอิ่มของจ้าวเยี่ยน พร้อมกลิ่นหอมน้ำนมที่ออกมาจากตัวของเขา
ทำให้ชิงหลิงนางอดใจไม่ได้กอดฟัดลูกชายเสียนาน จนจ้าวเจ๋อหยวนที่รอสองแม่ลูกกินข้าวต้องเดินเข้ามาดูว่าเหตุใดทั้งคู่ยังไม่ออกไปจากห้องเสียอีก
“ท่านพ่อ ช่วยข้าด้วยขอรับ ท่านแม่จะกินข้าแล้ว”
จ้าวเยี่ยนร้องเรียกให้บิดาช่วย เมื่อเห็นบิดาเข้ามาในห้อง เขาหัวเราะเสียตัวงอไปหมดแล้ว ท่านแม่ก็ยังไม่ยอมปล่อยเขาเสียที
จ้าวเจ๋อหยวนเข้ามาอุ้มบุตรชายออกจากชิงหลิงเพื่อพาเขาไปกินข้าว มือของเขาไปโดนที่เอวของชิงหลิงอย่างไม่ตั้งใจ
จึงได้รู้ว่าเอวของนางเริ่มที่จะคอดกิ่วเสียแล้ว หากดูจากเสื้อผ้าที่สวมใส่ยอมจะดูไม่ออก
“อ๊ะ” ชิงหลิงเผลอร้องออกมาอย่างตกใจ เมื่อถูกฝ่ามือร้อนของจ้าวเจ๋อหยวนลูบที่เอวของนาง
“ขออภัย” จ้าวเจ๋อหยวนรีบอุ้มจ้าวเยี่ยนออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว เพร
