ในตอนที่คนเรือนตระกูลโจวกำลังซาบซึ้งอยู่กับเรื่องที่บุตรสาวกับบุตรเขยทำให้พวกเขาอยู่นั่น เสียงร้องโวยวายหน้าเรือนก็ดังขึ้น จนพวกเขาต้องออกจากเรือนเพื่อไปดู
ก็ไม่ใช่เสียงของใครที่ไหน เป็นนางเหยียนมารดาเลี้ยงของจ้าวเจ๋อหยวนนั้นเอง
“เจ้ามาโวยวายเรื่องอันใดที่หน้าเรือนของข้า” อู๋หลางหันไปมองที่นางเหยียนอย่างไม่พอใจ
เรื่องที่นางรังแกบุตรสาวของเขา ตอนที่อยู่เรือนตระกูลจ้าวเขาก็ไม่เคยไปเอาเรื่องนางสักครั้ง เพราะเห็นว่าเป็นบุตรสาวที่ทำเรื่องให้กลายเป็นเช่นนี้เอง
“ข้าได้ยินว่ามารถม้าที่เรือนของเจ้าเป็นอาหยวนซื้อให้ ใช่หรือไม่”
เมื่อสิ้นคำของนางเหยียนทั้งหมดต่างก็ขมวดคิ้วครุ่นคิดอย่างไม่เข้าใจ เหตุใดเรื่องที่พวกเขาซื้อรถม้า นางถึงได้รู้เร็วเพียงนี้
“เงินที่ซื้อรถม้าเป็นเงินของหลิงเออร์ มิใช่เงินของข้า”
“เพ้ย ผู้ใดจะเชื่อกัน นางรึจะทำอันใดได้ นอนจากกินกับนอนข้าก็ไม่เห็นว่านางจะทำสิ่งใด”
ชาวบ
