จ้าวเจ๋อหยวนเมื่อได้สติก็รีบดันตัวของซูซินออกอย่างรวดเร็ว
“ซูซิน ข้าแต่งงานแล้ว แล้วเจ้าก็กำลังจะแต่งงาน อย่าได้ทำเช่นนี้อีก” เขาเอ่ยเสียงเย็นชาซึ่งไม่เคยใช้กับนางมาก่อนสักครั้ง
“พี่หยวน” ซูซินยืนนิ่งอย่างตกตะลึง นางได้แต่หลั่งน้ำตาอย่างแค้นใจมองแผ่นหลังที่ค่อยๆ หายไปของเขา
น้ำเสียงเช่นนี้ของจ้าวเจ๋อหยวนเมื่อก่อนมีไว้เพื่อใช้กับชิงหลิง แต่ตอนนี้เขาใช้มันกับนางจะไม่ให้นางเสียใจได้อย่างไร
ถึงนางจะรู้ว่าอีกไม่นานต้องออกเรือน แต่นางยังคงรักเขาอยู่ ก็อยากจะเห็นชายที่รัก ตอบรับนางเช่นเดิม
ชิงหลิงเมื่อเข้ามาในเรือนนางก็ปิดประตูเรือนทันที ทั้งยังพาจ้าวเยี่ยนไปนั่งกินอาหารโดยไม่รอจ้าวเจ๋อหยวนอีก
จ้าวเจ๋อหยวนเมื่อกลับมาถึงเรือนก็พบว่าประตูเรือนถูกลงกลอนเสียแล้ว เขาจึงต้องปีนกำแพงเข้ามาอย่างยากลำบาก
“หลิงเออร์ เจ้าฟังข้าก่อน” เขาร้องเรียกนางเมื่อเข้ามาถึงห้องโถง
“อาเยี่ยนดื่มนมเสีย ประเดี๋ยวแ
