"ไหวไมครับที่รัก"
การันต์ถามหลังจากทั้งคู่ผ่านบทรักที่เร่าร้อนไปเมื่อสักครู
แก้มหอมยืนกอดเขาไว้ให้เป็นหลัก
"หอม...หอมรู้สึกเหมือนขาไม่แรงเลยคะ"
แก้มบอกเขาเขินๆ แต่ก็ทำไงได้เธอยืนแทบจะไม่ไหวอยู่แล้ว
"เลขาผมเก่งทุกอย่างไม่เก่งอยู่อย่างเดียว แบบนี้ต้องผมต้องทำบ่อยๆคุณจะได้เก่งขึ้น"
การันต์พูดยิ้มๆ
"คนบ้าใครจะหื่นได้เหมือนคุณละคะ"
แก้มหอมโวยใส่เขา
"ฮ่าๆๆ..ผมไม่ได้หื่นแต่คุณทำผมไม่ได้ปลดปล่อยมานานคุณก็ต้องรับผิดชอบสิครับ"
การันร์กระซิบบอกข้างหู พร้อมกับกอดกระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้น มือหนาลูบไล่ไปทั่วแผ่นหลังเนียน
"คุณการันต์หอมไม่ไหวแล้วนะ"
เธอรู้ทันที่ว่าเขาจะเริ่มอีกแล้ว
"ไม่ไหว..เดียวผมทำเอง"
เขากระซิบบอกพร้อมกับก้มลงไปหาอกคู่สวยที่ยั่วยวนเขาอยู่ตรงหน้า
"คุณการันน์คะ หอม.."
การันต์เงยหน้าขึ้นทันทีเมื่อฟังน้ำเสียงแก้มหอมเเปลกๆ
"คุณเป็นไรหรือเปล่าครับ"
การันต์ถามด้วยความเป็นห
