Irene
NAKANGITI ang aking labi habang kinakaway ko ang aking kamay sa dalawang kaibigan na ngayon ay ihahatid namin sa airport.
Masayang-masaya ako dahil nakatulong ako sa dalawang pusong nagmamahalan na muntik nang maghiwalay rito sa Paris. Halos naging saksi ako sa kanilang pagmamahalan na sa tingin ko naman ay hindi na mawawala pa.
"Maraming salamat, Ate Irene. I'm sorry ulit sa nagawa ko," pahabol na sigaw ni Jenny sa akin.
Hindi ko alam kung nakailang sorry na siya sa akin at wala na rin akong ideya kung nakailang sabi na rin ako ng ayos lang iyon.
Alam ko namang hindi niya sinasadya ang ginawa kay Third. Sino ba naman kasing hindi maaakit sa asawa ko? Minsan nga ay natatakot na lang ako sa mga tao at ninanais na itago na lang si Third sa bahay na alam ko namang hindi maaari.
Pa
