Secret Desire

Chapter 17

Dino 

Isang umaga kay lamig ang bumongad samin lahat. Tinignan ko lang ang bangkay ni Merry Ann na wala ng buhay. Nakatali ito sa isang puno na malapit sa my kubo. Halus hindi na namin siya kilala dahil balot na balot ang buong katawan nito ng mga killer bee. Ang killer bee ay isang delikadonmg bee sa lahat dahil once na kagat ka nito after 300 second mamamatay ka. Hindi ko lubos maisip kong paano ito nagagawa ng killer at bakit naman niya kami pinapatay isa isa.May kasalanan ba kami sa kanya?

"Guys kaylangan na natin iligpit ang katawan ni Merry Ann bago pa ito malaman ng mga taga dito." malumanay na wika ni Marie.

"Oo nga guys ligpit na natin ang katawan niya dahil mamaya giging na ang mga tao dito baka kong ano ang sabihin nila satin." wika ko naman.

Agad na namin niligpit ang banggang kay ni Merry Ann. Habang nilalagay namin ang katawan nito sa plastic nag flash back lahat sakin isipan kong paano namin nakita ang bangkay ni Merry Ann. Madaling araw non at mahimbing ang aming tulog hanggang sa isang napakalakas na sigaw ang narinig namin lahat kaya na pabalikwas kami sa amin mga higaan. At dali dali kaming lumabas sa mga kwarto namin at nag usap.

Nagtaka ako ng lumabas kami sa bahay lahat ni isang tao sa paligid namin walang kaming nakita. Pero napakalakas nong sigaw nayon paano hindi nila iyon narinig agad namin pinontahan ang kong saan ng gagaling ang tunog at gumimbal sa amin harapan ang wala ng buhay na si Merry Ann. Balut ng honey ang katawan nito at mga killer bee nakatusok paren sa ibat ibang bahagi ng katawan niya.

"Guys look at this isa na namang binary." wika ni Teddy habang nakatingin lang sa liig ni Merry Ann.

"01101100, ano bang ibig sabihin ng mga nomerong na kikita natin sa mga bangkay ng mga kaibigan natin. " wika ko naman kasi may kotob ako sa bawat numerong nakalagay sa katawan nila may ibig sabihin.

"Yun nga ang kailangan natin malaman kong ano ang ibigsabihin niyan." wika namn ni Nobert.

"Guy bilisan na natin, itago m ona natin ang katawan ni Merry Ann sa lugar na walang makakakita." wika naman ni Kriss

Habang mahimbing natutulog dito mabilis naming niligpit ang bangkay ni Merry Ann at nilinis rin na lang namin ang lugar kong saan siya pinatay. Hindi na kami nakabalik sa pagtutulog pa dahil sa nakita namin. Nasa sala lang kaming lahat habang nakatulala. Ni hindi namin magawang mag salita dala siguro sa nasaksihan namin. Sino ba kasing wala hiya gumagawa ng karumalrumal na pag patay sa mga kaybigan ko at bakit naman niya ginagawa samin to. Nakatingin lang ako sa mga kasama ko.

"Guys umowi na tayo." wika ni Marie.

"Anong uuwi, walang uuwi at isapa kailangan nating mahanap ang pumatay sa mga kaibigan natin." wika ni Teddy.

"Guys tanga ba kayo ni hindi nga natin alam kong sino ang pumapatay tapus hahanapin pa natin." wika ulit ni Marie na umiiyak na.

"Yan kasi iniisip mo na lang palagi ang sarili mo. Wala kang puso ni hindi ka man lang naawa sa mga kaibigan natin na nauna ng namatay satin." wika naman ni Bern.

"Wow! Sow nagaalala ka pala sa mga kaibigan natin? Kailan mo yan na isip." 

"Tama na yan walang magagawa ang pagaaway niyo walang uuwi satin hanggat hindi natin nahahanap kong sino ang pumatay sa mga kayiigan natin. At isa pa nagtataka na ako sayo Marie sa tuwing may namamatay satin parang wala ka lang pakialam at gusto mo lang palaging umowi." wika ko kaya laking gulat ni Marie sa mga sinabi ko.

Nakatingin lang ako sa kanya habang binabasa ang nasa isip nito. Nakating lang siya sakin na parang bang may tinatago siya samin na hindi dapat namin pweding malaman. Alam kong may ginawa siya kabalastugan samin pero hindi niya ito masabi sabi samin dahil natatakot siya na malaman namin ang ito at kong malaman man natin takot siya baka kong anong gawin namin sa kanya.

Napatingin kaming lahat ng bigla na lang bumukas ang pinto at kasabay nito niluwa niya ang matandang babae at ang apo nitong si cristyl.

"Maayong aga sa inyo." wika ni Lola habang may hawak itong mga pagkain.

Binigyan lang namin si Lola ng magandang smile pero sa likod nito ang pagaalala at takot na nakatago samin mga mukha. Bumalik kami sa dati na para bang wala lang ng yari hindi pweding malaman ni lola na may ng yaring pag patay sa baryo nila.

"salamat Lola sa pagkain." wika ni Teddy.

"Walang ano man, kumain lang kayo ah, sandali lang maaga ba kayong nagising lahat?" 

"Opo." wika naman ni Kriss. 

"Bakit pa kulang kayo ng isa nasan nayong babaeng may bahabang buhok?" wika ni Lola pero bago pa ako makapag salita umalis na si Lola ni hindi man lang ako hinintay na mag salita.

Nagkatitigan lang kami lahat at sabay na huminga ng malalim muntik na kami don. Kumain na lang kami ng mga dinala ni lola. Sigurado akong masarap to kaya kumoha na ako ng isang tinapay na may keso sa itaas. Ibang klasing tinapay to dahil iba yong hugis agad na akong kumagat at dinamdam ko ang tinapay sa bebeg ko bawat moya nilalasap ko kasi ang sarap.

"Ang sarap ng tinapay nila saan naman ka nila ito binili?" wika ni Nobert.

"Saan kaya nila ito binibili yan rin kasi ang nasa isip ko. " wika ni Kriss. 

"Hoy mga bobo saan naman nila to bibilhin kong nasa gitna sila ng gubat na katira." wika naman ni Bern. 

Nagtawanan na lang kami. Habang kumakain bakas parin sa mga mukha namin ang patataka at takot. Kailangan namin mahuli kong sino ang pumapatay sa mga kaibigan namin. May kinalaman kaya ito sa babaeng pumapatay na sinasabi ni Lola. 

---