EPILOGUE
"DAHAN-DAHAN lang mahal," saad ko habang hawak-hawak ang kaniyang kamay pababa sa hagdan.
Natawa siya, "Hindi pa naman malaki itong tiyan ko mahal. Super maalaga naman tong mister ko."
Hinalikan ko ang kanyang pisngi dahil sa kanyang kakulitan.
Apat na buwan na siyang nagdadalang-tao kaya gano'n na lang kami kasaya dahil magkakaanak na kami.
Nagtungo na kami sa sala dahil kanina pa siya gustong makita nila mama at Gretchen.
Laking tuwa ng asawa ko nang makita ang dala-dalang prutas ng mga ito.
"Magandang umaga mga anak," ani mama saka nilapitan si Rebecca.
"Kumusta na ang pakiramdam mo hija?"
"Okay na po ako ma. Hindi na po ko gaanong naduduwal,"
"Nako sis! Sigurado akong lalaki yang magiging baby niyo!" saad naman ni Gretchen.
"Talaga? Sana lang ay hindi maging bad b
