Chapter Eighteen
REBECCA
KANINA pa ako hindi mapakali simula noong umalis si Paeng.
Tinatawagan ko siya ngunit hindi siya sumasagot.
Pasado alas tres na. Kapag tumatawag at nagte-text naman ako ay agad siyang nagre-reply.
Lumabas ako ngunit nagtaka nang makitang umiiyak si Gretchen maging ang kanyang ina.
Oh, God, sana hindi tama ang hinala ko.
Mabilis akong lumapit sa kinaroroonan nila.
"A-anong nangyari tita?" umiiyak din ito nang tahimik habang si Gretchen naman niyakap ako nang walang salitang lumabas sa kanyang bibig.
Maging ako ay naiiyak na rin.
"Wa-wala na ang asawa ko hija… iniwan na niya tayo," bumuhos ang luha ko nang maalala ang kabutihan ni tito sa akin.
Kahit sa maikling panahon na nakasama ko siya ay pinaramdam niya sa aking mahal niya rin ako bilang anak at supor
