Margareth POV.
Bumawi si Marco sa akin sa mga panahon na nakaratay ito sa ospital. Hindi na muna ito pumasok sa opisina at talagang gusto lang nito na palagi sa tabi ko.
Para bang takot ito na mawala ako sa paningin nito kahit saglit. Hindi ko alam kung bakit parang paranoid ito kaysa sa akin na naka saksi ng kalagayan niya.
Ikatlong araw matapos ang lahat ay dinala ako nito pabalik sa glass house kung saan naganap ang unang mating namin. Hindi ko kailanman makakalimutan ang napakagandang lugar na ito habang buhay.
Isa itong malaking bahagi ng buhay ko na habang buhay na mananatili sa puso at isipan ko. Lugar kung saan naging buo ako ng tanggapin ko si Marco.
Wala kaming sinayang na oras. Pinaparamdam ni Marco kung gaano niya ako kamahal sa bawat minutong kasama ko siya. Wala n
