Margareth POV.
Malungkot ang lahat sa pack house ng malaman ng mga ito na aalis ako. Para bang mawawalan sila sa isang ina ng matagal na panahon. Kita at ramdam ko ang kalungkutan ng bawat isa ng humarap ako sa mga ito.
Nakakalungkot din palang umalis makalipas ang isang buwan na pananatili ko dito. Hindi ko akalain na magiging malapit ako sa kanilang lahat at magiging ganito kahirap ang pansamantalang iwanan sila para tapusin ang misyon ko at bumalik sa city.
Hindi ko alam kung ano ang kahihinatnan ng pagbalik ko dahil hindi ko maikakaila na nasa panganib ang buhay ko. Baka nga mas nanganganib pa ang buhay ko dahil sa paglutang ko bilang testigo.
Hindi biro ang mga taong kakaharapin ko.
Mayaman, makapangyarihan at maraming koneksyon na kayang paikutin ang batas kaya may kaba sa pus
