“Apo ninyo po?” Pag-uulit ko sa sinabi ng matanda para lang masiguro na kung tama ba ang narinig ko.
Seryoso ba siya? Mag-aalaga ako ng apo niya?
Natatawang tumango naman ang kausap ko. “Yes, darling. Apo ko. Grandson sa English,” biro pa niya na nagpanguso sa akin.
Grabe rin ‘tong si Mr. Emmett. Kung hindi ako papatayin sa kaba at nerbiyos ay pagti-trip-an naman niya ako. Pero ibig sabihin ay lalaki ang tinutukoy niyang apo. Bakit kaya kailangang alagaan?
“Ilang taon na po ba ang apo mo, Sir? Nasa five years old po? Or teen na? Pasensiya na rin po sa itatanong ko, uhm… b-baldado, I mean, hindi p-po ba nakakalakad ang apo ninyo kaya kailangan pong alagaan? May sakit po ba o ano…” Sunod-sunod ang naging tanong ko pero naghinay-hinay naman ako ro’n sa huling tanong ko dahil baka bigla
