Nagising siya sa walang tigil na katok sa pintuan ng kanyang silid habang may tinatawag ang pangalan niya.
"Eliana!" Bulong niya at mabilis na bumangon sa kinahihigaan. Hindi pa nga nakabukas ng husto ang kanyang mga mata nagmamadali na siyang bumangon at binuksan ang lampshade sa side table saka siya nagmamadaling bumaba ng kama at nagtatakbo sa may pintuan kung saan walang tigil sa pagkatok si Eliana at pagtawag sa pangalan niya.
"Eliana!" Nang buksan ang pintuan ng silid. Nakita niya ang dalaga na umiiyak.
"Sebastian," luhaang sambit nito sa pangalan niya saka nito sinubsob ang mukha sa dibdib niya at niyakap siya ng mahigpit habang humahagulgol.
Wala pa man din siyang suot pang itaas, dahil sanay siyang matulog na walang suot na pang itaas. Pinagpapasalamat niyang naka jogger pants
