MARTHA
LAKING pagtataka ko kung bakit naging maayos kaagad ang lahat ng gamit ko. Hindi naman sa sobrang gulo nito bago ako umalis pero hindi ito katulad sa kung paano ko ito iniwan noon.
Hinanap ko sa kung saan ko itinago ang red dress na iyon ngunit kahit saan ko hanapin ay hindi ko mawari kung saan.
Naupo ako sa gilid ng kama upang sa ganoon ay isipin kung saan ko nga ba talaga iyon iniwan at itinago ngunit wala akong ibang maisip na lugar kung saan nga ba iyon nakalagay.
Nagkamot ako ng batok dahil alam ko at sigurado ako sa aking pinagtaguan ngunit wala talaga doon.
Isa lang ang nasa isip ko kung sino man ang kumuha niyon, si Arthur.
Siguro ay dahil nakita niya ang pulang dress na iyon ay nag-isip siya kung nasaan na ba talaga ako. That's why, hindi na ako magtataka kung bakit
