THIRTY-FIVE: "Sunset."
UMILING siya sa naisip at pagak na natawa sa sarili. Damn it! What she's asking for is just too much! Imposibleng maging katulad o maging kamukha man lang ni Luther ang ipinagkasundong ipakasal sa kanya! Tama nang minsan niya itong nakasama dito sa bayan ng Cebu at napasaya siya nito, kalabisan nang masyado kapag hiniling pa niyang pakasalan siya nito!
Akmang mauuna na siyang umiwas ng tingin sa binata ngunit hindi siya nito hinayaan at marahang hinawakan pa ang kanyang baba, huwag lamang maalis ang mga mata niya sa mga mata nito, ang pagsasalubong ng mga mata nilang dalawa...
"Bakit kaya tuwing titingin ako sa mga mata mo, laging lungkot ang mababakas ko..." malamyos na sinabi nito.
"Huh?" tanging nasabi lang naman niya.
"Still not ready to te
