“We’ve been looking everywhere for you!”
“Anak naman! Huwag ka namang lumabas nang ganoon na lang!” Hindi nakasagot si Naddie nang mahigpit siyang yakapin ng kanyang ina.
Sobrang higpit noon at naririnig niya pa ang pag-iyak ng kanyang ina. Nang tumingala siya ay nakita niya naman ang kanyang ama sa likuran. Isang buntonghininga ang pinakawalan nito at napahilamos na lang sa mukha nito.
Nakagat ni Naddie ang labi. Halatang-halata ang pag-aalala sa mukha nito. Parang kanina pa nga siya hinahanap ng mga ito at hindi niya naman mapigilang ma-guilty dahil doon kasi kasalanan niya naman talaga na umalis siya kaagad doon. Hindi niya naman kasi akalaing matutulala siya roon ng ilang minuto.
Kumalas siya sa yakap ng ina at saka tipid na ngumiti sa ina. “Sorry. Hindi naman ako tumakas…naglib
