Chapter one hundred seventy two
LOU
Sa mga nalaman ko mula kay Terrence ay nakaramdam ako ng lungkot para sa kaniya. Hindi ko maiwasan na isipin siya lalo pa at ang dami niyang inaalala dito sa mismong pamilya niya.
Mabuti pa noong nasa Palawan siya, kahit papaano hindi ko naman siya pinagproblema ng ganito, iba ang nakagisnan niyang buhay doon.
Kumbaga noong naamnesia siya ay para na rin siyang bagong silang na sanggol, kaya naman ng mapunta siya dito sa tunay niyang pamilya ay nahihirapan siyang makisama.
Iilan lang kase ang mga nakakasalamuha niya sa Palawan, pero dito puro mayayaman at iba rin ang nakaugalian.
Mabuti na nga rin at napatawad na niya ako, ang luwag at ang gaan sa pakiramdam marinig yun mula sa kaniya. Pero ilulugar ko parin siyempre ang aking sarili, hindi porke ma
