Chapter one hundred thirty
LOU
Check up ko dapat ngayong araw kaso nga lang wala akong per ana panggastos kaya hindi ako pumunta sa ospital, hinihimas ko lang ang aking tiyan pero nalulungkot talaga ako dahil hindi ko man lang maipatingin ng maayos ang lagay ko at ang lagay ng magiging anak ko.
Sabi kase ng doktor, kailangan kapag follow up check up ko na kailangan pumunta ako, kaso nga lang wala akong panggastos, mask inga pamasahe wala ako.
Nagagastos ko halos sa pagkain at sa bahay ang ipon ko noon, lalo pa at naglilihi ako marami akong gustong kainin, ang iba nga ay hindi ko nabibili kase kailangan ko ibudget ang pera ko, kailangan ko mag iwan pampaanak ko, nagtitiis ako para hindi gastusin yun, kapag nabawasan yun baka derederetso na magastos ko ang pera ko na pinanglalaan sa pang
