Chapter sixty eight
TERRENCE
I enjoyed every single hour in that place, para kaseng namiss ko sa Manila, parang ayaw ko ngang umalis doon kaso wala naman akong kamag anak o kakilala doon, wala rin kase akong maalala sa nakaraan ko kaya naman hindi ko alam kung mas nanatili ako ng matagal sa Maynila o sa ibang lugar kesa sa isla kung saan ako tumutuloy ngayon.
Ang daming bumabagabag sa akin, simula palang ng makarating ako doon sa Manila hanggang sa pag uwi ko.
Paglapag palang ng eroplano parang may gusto akong puntahan kaso hindi ko naman alam kung saan.
Weird pero ganun ang pakiramdam ko, tuwing pagmamasdan ko ang labas dahil tanaw na tanaw ang ibang lugar ng Manila ay parang napuntahan ko na silang lahat, sa pamamasyal namin noong unang araw namin ni Lou sa Manila ay alam na alam ko
