Chapter one hundred eighty seven
TERRENCE
Sinungitan lang ako ni Eloisa at dumiretso siya agad sa loob ng bahay na parang hindi ako nakita. Sumunod na lang din ako sa kaniya.
“ Your home sweetie.”
“ Hi mommy, hi tita.”
“ Aba sinalubong ka pala ni Terrence.”
Ngiti lang kami ng ngiti pero deep inside masama talaga ang loob ko sa kaniya, wala akong maramdamang pagmamahal kay Eloisa tanging kutob at sama ng loob simula palang noong una naming pagkikita.
Masaya silang nagsalo salo pero ako nakikiramdam at nakikingiti lang sa kanila, tuwang tuwa ang mga magulang namin dahil nakikita nila kaming magkakasama.
“ How I wish magkaapo na sila agad.” Biglang sabi ni mama, nag uumpisa na silang magkwento ng tungkol sa amin ni Eloisa.
“ Kaya nga, ang sarap magkaroon ng baby Eloisa.”
“ Mommy aya
