CHAPTER 43
Pinagsawa ni Leandro ang kanyang mga mata sa pagtingin sa kabuuan ng mukha ni Cara. He looked intently on her face. Then, particularly in her eyes. Nasilip niya mula doon ang mga luha na pilit nitong pinipigilan na huwag pumatak. He knew very well that she was so close into tears. He could almost feel her trembling because of the emotions that she was currently feeling.
At wala siyang ibang nais gawin nang mga oras na iyon kung hindi ang yakapin ito at ang mahagkan ang mga labi nito. God knew how much he missed her, how much he longed for her. Sa loob ng isang taon ay wala siyang ibang inisip kung hindi ang muling marinig ang tinig nito at makulong itong muli sa mga bisig niya.
And for a moment, there they are, just standing and staring at each other. Nakahinang lamang ang ka
