DAVIN
HINDI ko alam kung ano itong tunay kong nararamdaman. Basta ang alam ko lang ay bukal sa aking loob ang mga ginagawa ko sa kanila ni Mickey. Ang hindi ko mabigyan ng kasagutan iyong kirot sa aking dibdib kapag nakikita kong nahihirapan si Ms. Mirah kapag umatake ang sakit nito.
Ngayon ay naririto ako sa mansyon ni Donya Raccine. Wala akong idea kung bakit nito ako pinatawag.
“Tumuloy ka na, Sir Davin, naroon po si Donya Raccine sa living room.” wika ng isang kasambahay na umaasiste sa akin.
“Maraming salamat ho.” wika ko na lamang bago naglakad papasok sa malawak na living room. Kumaway naman agad sa akin ang ginang kaya lumapit na ako. May kaharap ito na isang lalaking may edad. Namumukhan ko ito ng minsan makita namin ng aking kaibigan sa website. Nakakasiguro akong ito ang d
