Buong maghapon naming pinag-usapan ang tungkol sa akin. Hanggang sa kumain nga kami ng hapunan ay hindi natigil si Mommy sa pagpapaalala sa mga dapat at hindi ko dapat gawin. Gano'n rin siya kay Qino, at natatawa ako na kapag siya na iyong sinasabihan niya, humahalo ang inis sa tinig niya.
Hindi naman nagre-reklamo si Qino at tinatanggap na lang ang bawat sinasabi ni Mommy sa kanya. Mukhang hindi na nga rin yata namin kailangan pumunta sa OB para kumpirmahin kung buntis nga ako, eh. Kay Mommy pa lang, nakakasigurado na kami.
Pero ang galing ni Mommy! Paano nga kaya niya nalaman? Mas nauna pa talaga siyang nalaman kaysa sa akin. Katawan ko 'to, ngunit hindi ko man lang nahalata sa sarili ko ang iyon. Was that a mother's instinct? Kahit hindi naman talaga niya ako anak?
Kaya siguro hindi
