Confusion was quickly drawn on my face the moment I opened the door to my room and stepped outside. Walang tao sa tapat ng aking kuwarto. Walang Hendrix na naghihintay sa mismong tapat ng aking kuwarto kagaya na lamang ng lagi niyang ginagawa tuwing umaga.
Gayunpama’y nagpatuloy na ako sa pagbaba at ang una kong nakita ay si Gavin na naghihintay sa dulo ng hagdanan. Inangat niya lamang ang tingin sakin noong malapit na ako sa kaniya. Halata ang lalim ng pag-iisip nito.
“Bakit dito ka naghihintay?”
Napangisi ito habang inaabot ko siya ng halik sa may pisngi.
“Well, Hendrix called me to come and drive you to school. He left early because of an emergency in the hospital.”
Tumango-tango lamang ako habang sabay naming tinutungo ang dining area. He was with me the whole w
