Kabanata 20

2390 Words

Crazy Mula sa balkonaheng amin nang kinaroroonan ngayon, tumuro si Hendrix sa malayo. Tiningnan ko ito at sa tulong ng kakarampot na liwanag mula sa buwan nagawa kong matanaw ang tila natitirang mga semento at materyales ng isang bahay. I didn’t notice it the last time we went here. Though if I had noticed it the last time, I would still not remember it. Ngunit matapos ng sinabi niya, tila naging pamilyar na iyon sa akin. Na tila kahit hindi na makilala ito bilang isang dating bahay, alam kong bahay pa rin ito, alam ko kung sinu-sino ang mga nakatira dati roon.   Tinukod ni Hendrix ang mga siko sa barandilya ng balkonahe at tumanaw sa dagat. Hinipan ng hangin ang kaniyang buhok. Pinagmasdan ko kung paano ilawan ng buwan ang kaniyang mukha. Pinagmasdan ko ang bawat detalye ng kaniyang mu

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD