Maaga naman kami umalis ni Franco para pumunta sa bahay ampunan at kotse na lang niya ang aming dinala. Nanlalamig ang aking mga palad dahil na rin sa kaba at excitement dahil sa wakas ay makikilala ko na rin ang mga magulang ko na matagal ko nang hinihiling na makita.
Noong bata pa ako ay parati kong ipinagdarasal na sana ay dumating ang araw na puntahan nila ako sa ampunan para kunin. Pero ilang taon na ang lumipas ay hindi ko na sila nakilala at iniisip na kinalimutan na nila ako.
Hindi ko magawang magalit sa kanila, bagkus ay ipinagpapasalamat ko pa ito dahil binuhay pa rin nila ako at ginawa pa rin ang lahat para maging isang successful para kapag nagkita kami ay maipagmalaki nila ako. Ang palagi ko namang ipinagdadasal ay sadyang dininig na ng diyos kahit na ngayon lang, mayakap
