(DAVID)
"I'M so sorry, guys!" naiiyak na sabi ni Alex sa amin ni Madam Irina. "I know I worried you! It was my fault. Alam kong mahihirapan ako sa mga kalye dito sa Manila, pero sinubukan ko pa ring mag-drive nang mag-isa. Good thing na mabait ang nakabanggan ko. Maayos siyang kausap. We settled everything immediately. Kailangan ko na lang magpagaling dahil ako 'yong mas nasaktan sa aming dalawa."
"It's alright, dear, you don't need to apologize!" sagot naman ni Mama. "My worry now is your flight schedule. Bukas na iyon, hindi ba? Tutuloy ka pa rin kahit na injured ka pa?"
"I don't know, Tita Irina. Kaya ko naman siguro, and besides, may sasama naman sa akin sa airport."
"Oh, Hija, h'wag ka na kayang umalis? Baka sign 'yan na hindi mo na kailangang bumalik sa Europe. Don't you think?"
