KAHIT maraming gumugulo sa isipan ay ni MC ay pansamantalang naiwaglit niya. Ang tanawin sa lugar na pinuntahan nila ay nakapag dulot sa kanya ng kapayapaan ng isipan. Tumayo siya sa gilid at dumipa. Pinuno ng hangin ang dibdib at ilang segundo na pumikit.
“Baby, nagustuhan mo ba ang lugar?” dumilat siya ng marinig ang boses ni Charlie. Ayon na naman ang eratikong t***k ng puso niya. Sa tuwina basta’t nasa tabi niya ang binata. Kahit sinasabi ng isipan niya na rendahan ang puso niya dahil masasaktan lang siya. Pero walang kakayahan tutulan ang kagustuhan ng kanyang puso.
“... baby, kundi mo gusto ang lugar ay pwede naman tayong lumipat.”
“Ano ka ba ang ganda nga dito, at kaya lang ako nakatayo dito. Nais kong damhin ang lamig ng kapaligiran. Sariwa ang hangin nakapagbibigay ng kapanata
