Tila binalot ng kaba ang buong sistema ni Andrea ng makita ang mensahe ni Steep sa cellphone nya. Pag kuwait inis naman ang sumunod nyang naramdaman doon. Go home?! Like what the hell? Bakit ba? Wala naman siyang ginawa ng masama! Isa pa siya dapat ang magalit dahil kasama niyon ang ex niya kahit alam naman niyang kasal sila! Di ba sya makapag antay ng 2 years para sa divorce nila at lantaran na pinaparamdam sa kanyang mahal na mahal pa rin nya si Alyssa? She really was stupid na ipagpilitan ang sarili nya sa binata. She thought loving her would be easy to learn but she didn’t think that his love for his ex is very strong that even her beauty and body and brains can’t beat. Napasinghal na lang sya sa iritasyon. Si Alex naman sa kabilang banda ay nag aalala na sa mga ikinikilos nya.
“Uy, anong nangyayari sayo?” He asked with those most caring eyes that she can only see from his father’s. Napabuntong hininga nalang sya at saka na itinago ang cellphone sa kanyang bulsa.
“Nothing. Let’s head back upstairs.” Maikling sagot niya sabay tayo sa kinauupuan nya. She did not even bother to look at her husband and just walked straight out of the door. Sa palagay mo susunod ako sayo? Manigas ka dyan kasama ng ex mo! For once she felt anger and irritation towards someone. Ni hindi nya naramdaman ang ganoong pag kainis kahit kanino. She never thought that day will come na manggagalaiti siya sa isang tao, at sa asawa pa nya.
ANDREA
“Good job today guys!” Tuwang tuwang sambit ng photographer namin ng matapos na ang buong araw ng napaka haba naming shoot. Sobrang nakakapagod idagdag mo pa yung inis ko sa asawa kong pilit kong itinatago. Oo nga pala! Muntik ko ng makalimutan na may text pala ng text sa akin kanina. I went to my dressing suite and took my phone out of my Jacket’s pocket. 31 missed calls. 2 Messages Received. Napahawak ako ng makita ko ang dami ng mga missed calls at lalo na akong kinabahan ng makita ko kung kanino nanggaling ang mga iyon. Hindi ko maipaliwanag pero kakaibang kaba ang nararamdaman ko. Ayaw kong matulad sa mga anak ng mga kaibigan ni papa na binugbog ng mga nakaka fix marriage nila. Dati I know he is not capable of doing that pero sa pakiramdam ko malapit na nya akong masapak lalo na pag nasawsaw pa sa eksena ang ex nyang patay na patay pa sa kanya. Naglakas loob na akong buksan ang mga messages nya.
Mr Wilder: I TOLD YOU TO COME HOME! ANDREA WOON YOU ARE TESTING MY PATIENCE!
Mr Wilder: DON’T YOU DARE SHOWING ME THAT GUY’S FACE WITH YOU AGAIN. YOU WOULDN’T LIKE WHAT I WOULD DO. YOU ARE MAKING ME LOOK LIKE STUPID! MARRYING YOU IS ALREADY A PAIN KAYA WAG KANG GAGAWA NG KAHIHIYAN KO!!!
I shuddered after reading his texts. Marrying me is a pain. What’s the big deal with me drinking coffee with a friend that I met before him? This can’t happen. I won’t let him do this to me. Wala akong ginagawang masama kaya wag nya akong tratuhin ng ganito. If marrying me is a pain, I will make it even painful for him.
I decided to go to my father’s mansion tonight and just forget I married the wrong man kahit ngayon lang. I am so impulsive at hindi iniisip ang magiging consequence ng mga desisyon ko. I always believed in fairy tales and happy endings and this is what happened to me. What if iuwi nya sa bahay nya si Alyssa ngayong gabi? Napailing ako sa naisip ko. Ano nga bang pakialam ko kung iuwi nya doon si Alyssa? In the first place, wala akong karapatan. Kasal lang kami sa papel. It’s not even the wedding I was thinking I would have. Sana man lang ginamit ko utak ko before I decided to marry that asshole.
I hailed a cab and waited till the driver came. It didn’t take that long for the driver to come dahil pag baba ko ay nag aantay na iyon. I hurriedly opened the back door of the car para pumasok dahil baka makita ko pa si Steep doon. What am I thinking? Ano yon patay na patay sa akin? HAHA! Alex offered to bring me home, pero di ko na iyon tinanggap, katulad nga ng sabi sa akin ng magaling kong asawa, wag akong gagawa ng kahihiyan nya. Isinandal ko kaagad ang pagod kong likuran ng nakaupo ako. I am excited to see my Dad after a few days, mahirap palang mag adjust, I thought it will be heaven after marrying my dream guy. It’s the opposite. Pinaandar na ng driver ang sasakyan ng makalipas ang ilang minuto and I rested my head and closed my eyes just to rest a bit. I startled ng marinig kong mag ring ang cellphone ko. I ignored it dahil alam kong ang magaling ko ng asawa lang iyon. He tried calling again and this time I am a bit annoyed. I looked at my phone and the ringing stopped. Medyo nagulat ako ng makita kong Unregistered ang number. Wala naman akong ibang pinag bigyan ng number ko ah. Sa loob loob ko. I received a text and opened it and to my surprise and confusion I looked at the person driving this car and his eyes are furious and annoyed looking back at me at the rear mirror.
UNKNOWN NUMBER: Ma’am I’m here. Please respond. - Bliss driver
“What now? Expecting someone else?” Narinig kong sabi ng boses ng nagmamaneho nitong sasakyan. Walang iba kung hindi ang asawa kong walang hiya. My heart thumps like there’s no tomorrow. Nahihilo ako sa nerbyos. His voice is not that high and he’s not shouting at me pero nabingi ako sa mga sinabi nya. “What?!” He asked again, I looked at the rearview mirror and I saw his eyes burning in fire and anger. Right now, I feel so hopeless and I feel so scared. I haven’t seen a man this angry and never seen my father like this too. I feel like I am going to burst. Tumigil ang sasakyan at napansin kong naka red light na pala kami. 50 seconds. I have less than 1 minute to get out of this car.
I hurriedly tried to pull the car door handle and unfortunately, the door wouldn't open! PARENTAL LOCK!
“What the fvck!” I said loudly. I tried pulling the door handle frustratedly. Nawalan ako ng pag asa ng paandarin nya ulit ang sasakyan. I heard him sigh and looked at the rearview mirror again. His eyes turned gloomy. He is very unpredictable. Is it really this hard for him marrying someone like me? Is it really hard to fall in love with me? Maybe. Because I am not Alyssa. I stopped pulling the door handle and just put my hands on my lap and started crying silently.
Kasalanan ko lahat ito. I’ll bear with it and after 2 years, you’ll be free.