Natigagal si Bree sa narinig. Her mouth dropped open and turned to where Jackson was sitting, in the driver's seat.
Ang dalawang kamay nito ay nakahawak sa manibela pero ang bahayang nakayuko ang uko nito. Parang nahihiya pa ito, at ang boses nito ay maliit.
What Bree saw right at the moment was something not usual. Ang isang Jackson Samaniego ay nakayuko at humingi ng tawad sa kaniya.
Malayo ito sa Jackson na nakilala niya na palaging nakakunot ang noo at nakakatakot kung tumitig.
Hindi makuhang magsalita ni Bree. Hindi niya ito inasahan. She expected Jackson to convince her to agree on Onoda's preposition. Pero kahit na ganoon ang nasa isip niya ay sumama pa rin siya para makipag-usap dito. She's hoping that he will change his mind.
''Please, say something.'' Bakas sa boses nito
