THE SON OF DEMON (Tagalog SPG+18)

ULILANG lubos na si Mary, bata pa lang siya nang mamatay ang kaniyang mga magulang. Sa hindi kayang ipaliwanag na kadahilanan. Sumunod ang kanyang nakakatandang kapatid na lalaki. Bawat naging kaibigan niya, babae man o lalaki ay namamatay rin. Kaya ang usap-usapan ay isa siyang malas at isinumpa ng langit. "Isa kang salot na bata! Lumayas ka dito sa aming baryo! Lumayas ka! Layas!"boses ng marami at sapilitan siyang pinalayas sa kanilang baryo. Umiiyak sa takot ang monting bata at nagtatakbo papalayo sa mga tao, sapagkat takot ito na baka patayin siya. Sa masulok na kagubatan dinala siya ng kanyang mga paa. Walang gabi na hindi siya umiiyak, dahil sa sobrang takot at gutom... Sa mosmos na kaisipan ay natutong kumain si Mary, ng mga prutas at hilaw na mga gulay. Upang magkalaman ang kanyang tiyan. LUMIPAS ang mga taon, at nakahanap si Mary ng isang maliit na kuweba at iyon ang ginawa niyang tahanan. Nasanay na rin siya sa buhay gubat. Kuntinto sa kanyang buhay. Ngunit kahit ganoon paman ay hindi niya maiwasan na naramdaman ang lamig sa pagsapit ng gabi at nakakatulog pa rin siya ng mahimbing. Hanggang sa siya'y nagdadalaga ay nasa gubat pa rin siya. Subalit iba na ang buhay nya, minsan pumupunta siya ng bayan upang magtinda ng mga prutas na kanyang napipitas at ang kanyang kinikita ay ibiniili nya ng mga simpleng gamit para sa kanyang munting tahanan. Gustuhin man niyang magsimba, ngunit tila'y may humihila sa kanya papalabas. Kaya nama'y mas pinipili na lamang niya ang mag dasal ng lihim. Mailap pa rin siya sa mga kaibigan at siya mismo ang lumalayo. Sapagkat ayaw niyang maulit ang mga nangyayari noon. SUMAPIT ang kanyang Ika-labing walong kaarawan at kasalukuyan siyang nasa bayan upang magtinda ng mga prutas at gulay. Para makabili ng konting regalo sa kanyang sarili. Nang malapit na siya sa kanyang tahanan ay may biglang humawak sa kanya. "HUWAAAG! Lumayo ka sa 'kin! Huwaaaag!" sigaw ng dalaga. Na pilit hinihila ng isang lalaki at dinala sa kadiliman ng kagubatan. "Sino ka? Ano ang gagawin mo sa akin? Bitiwan mo ako!" Pagpupumiglas niya. "Ako ang nagmamay-ari sa'yo, matagal kitang iniingatan at hinihintay ang gabing ito." Malaking boses ng lalaki na tila kulog sa kanyang pandinig. "Hindi kita maintindihan! Bitiwan mo ako!" Takot at nerbiyos ang naramdaman ng dalaga nang makita niya ang mukha ng lalaki. Sapagkat nasinagan ito ng liwanag na nagmula sa isang higanting buwan. Sa tingin ng dalaga ay kamukha ito ng isang demonyo. Dahil sa dalawang sungay nito at matutulis na mga kuko at may mahaba na buntot. "Huwag, maawa ka sa akin," humahagulgol siyang pakiusap at kahit nakaramdam siya ng takot ay pilit pa rin na pinaalma ang sarili at nagbakasakaling maawa sa kanya ang halimaw.... "Ikaw ang magiging ina ng aking mga anak, ikaw at magpaparami sa aking mga lahi." "Ayaw ko! Layuan mo ako!" "Hindi mo matatakasan ang iyong kapalaran, isa lang kitang kampon at hindi mo pwedeng tanggihan!" wika ng demonyo at pinunit ang kanyang damit. "Huwaaaag! Huwaaaag!" pagsisigaw ni Mary at nagpupumiglas ito. Pinagmasdang ng halimaw ang buo niyang k@t@w@n na tila inaalay ito sa higanting buwan. Sumigaw ang halimaw na tumingala sa buwan at nakataas ang dalawang kamay. "Lumayo ka sa akin!" sigaw ni Mary at nagkaroon siya ng pagkakataon, para sipain ang halimaw na nakatayo sa kanyang harapan. Ngunit hindi manlang natinag ang halimaw. "Hindi mo ako matatakasan!" sabi nito at biglang may pumulupot sa kanyang mga kamay na tila bakal na kulay apoy. Kahit anong pagpupumiglas na kanyang gawin ay parang hindi na siya makatakas pa. Nilagyan rin ng tali ang kanyang mga paa, nakabuk@k@ si Mary at nasa kitna ang halimaw na nakatayo. "Huwaaaaggg! Maawa ka, huwaaag!" Nagpumiglas ang dalaga, dahil hini!h!po ng halimaw ang kanyang mga hit@. "Huwaaaag! Huwaaaggg!" Halos mauubusan na nang boses si Mary sa kakasigaw at patuloy ang halimaw sa p@ghim@s sa kanyang buong katawan. Dahan-dahan nitong pinupunit ang kanayng daster gamit ang matutulis nitong mga kuko. "Huwaaaaggg!" muli niyang sigaw. Nang hawakan nito ang kanyang dibdib. "UHHH....OHHH!" ung0l ng halimaw, habang dinil@@n ng kanyang mahabang dila ang Ut0ng ng dalaga. "H-huwaaag! Huwaaag!" mahinang boses ni Mary. "Ummmm...Ummmm." "Ahhhhh!" sigaw ng dalaga matapos s!ps!p!n ang kanyang Ut0ng. "Tama na! Tama na!" Pagpupumiglas nito na may kasamang paghagulgol. Tila bingi ang halimaw na hindi marinig ang kanyang mga pagmamakaawa. Pakiramdam ng dalaga,na sa bawat sigaw at daing niya ay ikinakasaya nito. Huminto ang halimaw sa pags!ps!p sa kaniyang Ut0ng, at dinidil@@n naman ang buo niyang mukha at leeg. Diring-diri si Mary, subalit hanggang doon nalang. Huminto ang halimaw sa kakadila at ngayon ang kanyang ib@b@ naman ang tinitingnan nito. Sa pagkakataong 'yong ay mas lalong kinabahan si Mary. "AHHHH!" sigaw ng napakalakas ng dalaga ng biglang !pin@s0k ng halimaw ang kanyang @r!. Sobrang nasaktan si Mary sa pagkawasak ng kanyang p@gk@birh€n. Naramdaman rin niya ang @r! ng halimaw na gumagalaw sa loob ng kaniyang tiyan. Pakiramdam niya ay tum@@s iyon na pinilipit ang buo niyang bituka. "AHHH! Tama na! Ayaw ko na!" "Huwag! Maawa ka sa akin!" paulit-ulit niyang sigaw mula sa halimaw na gum@h@s@ sa kanya. Ngunit tila bingi ito at hindi naririnig ang hinaing niya at pagmamakaawa. "Kailangan ko ng mortal na makakasiping. Hindi kita sasaktan," dinig niyang sabi nito. "Sino ka ba? Bakit kailangan mo akong @ngk!n!n?" "Iniibig kita... matagal na kitang iniibig." Umiling si Mary mula sa sinabi ng hilimaw. Gusto niyang sabihin rito na may halimaw bang marunong magmahal. Ngunit nanguna ang takot at pangamba niya na baka patayin siya nito. "K-kung m-mahal mo ako. Maawa ka sa akin," nagsusumamong wika niya. Patuloy pa rin ang pag-iyak niya ng mga sandaling iyon. Pero hindi siya sinunod ng halimaw. Mas nananig rito ang nararamdaman nitong maangkin siya. Ang maisagawa ang nais nitong makanaig siya sa gabing iyon. Walang nagawa si Mary kundi hayaan ang halimaw. Ang h@lik@n at dil@@n ang buo niyang kat@wan. Patay malisya siyang pumikit at hinayaan ito sa ginagawa sa kanya. Nang maramdaman niyang unti-unti itong gumalaw sa ibabaw niya ay tila nawala sa isipan ni Mary ang takot. Ang sakit na naramdam niya mula sa kanyang p@gk@b@b@e ay napalitan ng isang kiliti na nagbigay sa kanya ng kakaibang s€ns@syon dulot sa nararamdaman niyang kakaibang kaligayan. Napalitan ng ung0l ang daing na kanyang iniinda. Sa lamig ng simoy nang hangin na dumadaloy at dumadampi sa kanyang hub0't hub@d na katawan ay napalitan ng init mula sa demonyong kanyang k@s!p!ng nang gabing iyon. Mula sa dilim at kabilugan nang buwan ay natatanglaw ng isang bahagi ng kanyang mga mata ang anyo nito. May sungay at buntot ito. Ang mukha ay mapupula na animo galing sa impyerno. Kinilabutan siya sa nakita ngunit kakaiba ang ipinaparamdam sa kanya ng hilimaw. Nakikiliti ang k@t@w@n niya mula sa mga simpleng galaw nito. "Aaahhhh!" ung0l ni Mary. Palihim siyang napakagat labi dahil sa hindi niya maiwasang nn kusang lumalabas sa kanyang lalamunan. Nakalimutan na niyang halimaw ang kanyang kar0mans@h@n ng mga sandaling iyon. N@kip@gt@lik siya sa isang halimaw. Sa hindi rin niya maipaliwanag. Mula sa kanyang katawan ay sinabayan niya ang bawat galaw nito. Kusang kumilos ang mga kamay niya at katawan. N@p@ung0l siya nang paulit-ulit. "H-hindi ko alam, pero..." aniya. "Gusto ko ang ginagawa mo," mahina ngunit narinig ng halimaw ang daing niya. "Alam kong magugustuhan mo," sagot nito mula sa kadiliman. Binilisan ng halimaw ang kanyang paggalaw hanggang sa marating nito ang rurok ng tagumpay. Sinabayan ito ni Mary na lalong nagpalakas ng ung0l mula sa kanya. Halos sabay silang n@p@ung0l nang mal@b@s@n na silang pareho. Hanggang sa naglaho na ang halimaw sa kanyang ibabaw at nawalan na rin siya ng malay dahil sa pagod at panghihina. Hindi siya makagalaw mula sa kanyang kinahihigaan. Ibinalot na lang niya ang sarili sa isang kumot at saka muling ipinikit ang kanyang mga mata. Hanggang sa kanyang pagtulog ay naaninag ng kanyang isipan ang isang malagim na pangyayari. Kinabukasan ay maagang nagising si Mary. Muli ay sisimulan niya ang kanyang araw sa pagtitinda ng prutas sa palengke. Habang naglalakad siya sa may mga punong bahagi ay nakaramdam siya nang kakaiba. Tila nagtaasan ang kanyang balahibo ng mga kamay. Nang tiningnan niya ang malaking puno ng at nakaramdam siya na tila may nakakubli doon na isang halimaw. Ngunit hindi niya maaninag ang mukha.