Ang sakit na ng mga mata ko sa kakaiyak nang dahil sa hambog na lalaking 'yon! Ano bang ginawa ko sa kaniya para humantong sa personalan ang lahat?
Alam ko naman na hindi dapat ako nagpaapekto nang gano'n sa kaniya, pero ewan ko ba. Basta ang nararamdaman ko noong nagkasagutan kami ay sobrang nasasaktan ako.
May isang part sa akin na gusto na siyang pagbigyan sa gusto niyang pagpapaka-selfish dahil nakikita ko naman talagang gusto n'ya iyon. Pero mas nanaig talaga ang prinsipyo at firm ang desisyon ko na hinding-hindi ako bubuhay ng isang bata kung magiging miserable lang din naman ang buhay niya rito sa mundong ginagalawan namin.
Saka as if naman pwede ako eh komplikado nga ang buhay ko gawa ng aking nakaraan.
Bakit kasi kapag gusto mo lang tumulong ay ikaw pa ang napapasama? Tapo
